STAKLENA TRAVA

Spazih crvendaća
u staklenoj travi.

Skupiću njegove  
slogove pomislih.
U stakleno zvono.
U košulju pesme.

Trebaće bistre
štipaljčice
razorenom zraku.

Jer kranovi stižu
bez najave. Rano.
Obijaju vrata
tankom ledu.

Iznose korenje.
Pesak i kamen.  
Preokreću reči.

I one ostaju nage.  
Bez veznog štiva.
Otvorenih usta.

Dok rastu
nasip i malter.
Temelj i kuća.

Za stotinu
godina samoće.

© Tanja Kragujević
From: Plavi sneg. Pesme
Vršac: KOV, 2008

ΓΥΑΛΙΝΗ ΧΛΟΗ

Εντόπισα έναν κοκκινολαίμη
μεσ΄στην γυάλινη χλόη.

Θα μαζέψω τις συλλαβές του,
σκέφτηκα.
Στην γυάλινη καμπάνα.
Στην πουκαμίσα του ποιήματος.

Θα χρειαστεί
διαυγή μανταλάκια
ο διαλυμένος αέρας.

Επειδή οι γερανοί εμφανίζονται
απροειδοποίητα. Νωρίς.
Σπάνε την πόρτα
του εύθραστου πάγου.

Βγάζουν ρίζες. Αμμο και πέτρες.
Ανακατεύουν λέξεις.

Που μένουν γυμνές.
Δίχως ύλη σύνθεσης.
Με το στόμα ανοικτό.

Ενώ μεγαλώνουν
ανάχωμα και λάσπη.
Θεμέλια και σπίτι.

Για εκατοντάδες
χρόνια μοναξιάς.

Μετάφραση από τα σερβικά: Gaga Rosić