مثل زلزله

مثل زلزله ناگهان می آيد
بی مجالی برای گريز

اول كفش ها را در می آورند
گويی بايد برهنه گام برداری،
بعد ساعت مچی .
زمان را از تو می گيرند .
جيب ها
از اسكناس های مچاله
                    سكه ها و       
                                كليد ها
                                       خالی می شوند
بعد با قيچی
به جانِ لباس ها می افتند
لُخت و عور
بر سكويی از كاشی
تو را می شويند

ناگهان در می يابی
دو بار ديگران تو را شسته اند
اما
شستن آدمی با آب
فريب بزرگی است.

© Gholamhossein Chahkandi Nezhad

Wie ein Erdbeben

Wie ein Erdbeben kommt es jäh
ohne Aussicht auf Flucht.

Erst ziehen sie dir die Schuhe aus,
als müßtest du barfuß gehen,
dann die Armbanduhr.
Sie rauben dir die Zeit.
Die Taschen werden
von zerknüllten Banknoten,
Münzen,
Schlüsseln
geleert.
Dann fallen sie mit der Schere
über deine Kleider her.
Sie waschen dich
splitternackt
auf einem gekachelten Podest.

Plötzlich erkennst du,
zweimal haben andere dich gewaschen,
doch
Menschen mit Wasser zu waschen
ist ein großer Betrug.

Aus dem Persischen von Susanne Baghestani