Giorgio Faggin
italian
weggaan
je moet geen afscheid nemen
je moet het huis verlaten
zonder om te kijken
je draagt het warm en wakker
bewoont het ook afwezig
je moet geen afscheid nemen
in door tijd verkleurde bladen
blijven woorden dromen
krachtiger dan daden
in mei bloeien de bomen
ook de oudste boomgaard
staat in gloed
je moet geen afscheid nemen
je moet het huis verlaten
zonder om te zien
© Bibliofiel
From: Weggaan. Een gedicht in zeven talen.
Rekkem: Bibliofiel, 2002
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007
From: Weggaan. Een gedicht in zeven talen.
Rekkem: Bibliofiel, 2002
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007
partire
Non dire addio,
lascia la casa
senza guardarti indietro.
Piena di calore e di vita,
la casa sarà sempre tua,
non dire addio.
Nelle foglie ingiallite
restano parole di sogno,
le azioni non valgono tanto.
Fioriscono le piante di maggio,
anche il brolo più antico
è uno splendore.
Non dire addio,
lascia la casa
senza volgere il capo.
Traduzione di Giorgio Faggin