Ard Posthuma
german
XXIV
à Yvette
Adieu. Dit zijn de laatste noten
die ik gespeeld heb op mijn ribbenkast.
Een kast, waarvan ik in de laden
wat blanco vellen heb geborgen,
papieren voor de dorst.
Zij zullen met mij begraven worden,
mishandeld en mijn slaven worden
en adders aan mijn borst.
Maar goed. Vandaag ben ik nog krekel,
doch morgen ben ik mier,
die overmorgen al zijn hekel
¬– uit zijn reserves in de pekel –
aan apropos, atoom en spirocheten
posthuum zal zetten op papier.
Adieu! Wie weet of ik niet zal beklijven
door ’t schrijven van een later lied,
of ik het schrijven zal of niet.
Zinloos of niet.
Levend of niet.
Antwerpen: Meulenhoff, 2005
Audio production: VRT - Flemish Radio- and Television Network (www.vrt.be)
XXIV
à Yvette
Adieu. Dies sind die letzten Noten,
die ich gespielt habe auf meinem Brustkasten.
Ein Kasten, in dessen Fächer ich
ein paar leere Blätter weggesteckt habe,
Papiere für den Durst.
Sie werden mit mir begraben werden,
missbraucht und meine Sklaven werden
und Nattern an meiner Brust.
Sei’s drum. Ich bin noch Grille heute,
Ameise bin ich morgen,
um übermorgen meinen ganzen Hass
- vorrätig noch im Pökelfass -
auf Apriori und Atom und Spirochäten
im Nachlass zu entsorgen.
Adieu! Gut möglich, dass ich haften bleibe
durch ein zu schreibendes Gedicht,
ob ich es schreibe oder nicht.
Sinnlos oder nicht.
Lebendig oder nicht.