[მე შენ მიყვარდი იმავე გრძნობით]

მე შენ მიყვარდი იმავე გრძნობით,
როგორც სამყარო, როგორც ბავშვობა,
რომრლიც ჩემში კრთებოდა წლობით
და მერე შენთან ერთად დამშორდა.

ყველა შესაძლო სიმშვიდეს გავცდი,
ისე რომ ფეხიც კი არ დამიცდა,
მე შენ მიყვარდი იმავე განცდით,
როგორც ამოსულ მზეს დედამიწა.

მაგრამ რას იზამ. შენ ყველა კარი
ისე დახურე - არ შემომიშვი
და გღრღნიდა ეჭვი - ათასი ქმარი
შენი სიზმრების აშლილ ლოგინში.

ერთხელაც სახლში შემოვა ღმერთი
საღამოებიოს ლურჯი კვართებით,
არ გეყოლება არავინ გვერდით
და უნებლიეთ შეგიყვარდები.

გაოცებისგან მეც ხელებს გავშლი
და როცა სადმე შემეგებები -
ვიყვირებ, როგორც ყვირიან ზღვაში
ნაპირს მომდგარი თეთრი გემები.

© Rati Amaglobeli
Audio production: 2005 Giorgi Darsalia, Parnassus

[Ik had je lief met hetzelfde gevoel]

Ik had je lief met hetzelfde gevoel
zoals ik van de wereld, de kindertijd hou
die weliswaar verbleekten in het gewoel
van de jaren en later verdwenen samen met jou.

Alle vrede ging aan me voorbij,
maar ik struikelde niet, noch ontaardde,
want ik had je lief zoals in mei
de morgenzon de aarde.

Maar helaas, voor mij bleven alle deuren gesloten,
je liet me niet binnen en aan je bed
van rusteloze dromen met duizend echtgenoten
knaagde je achterdocht als een fret.

Op een keer zal God het huis binnenlopen,
in een kleed gehuld, nachtblauw,
niemand zal aan je zijde liggen en verloren
zul je zeggen dat je van me houdt.

Ontzet zal ook ik mijn armen spreiden
en als je me dan tegemoet zal roeien,
zullen de witte schepen in mij
hun anker lichten en loeien.

Translation: Ingrid Degraeve
Translated under the authority of the Flemish Literature Fund