Jarkko Tontti

Man öffnet den Mund. Man formt einen Mann, eine Frau. Man spielt ihnen  einen Streich, tritt die Apfelschalen aus den Zahnzwischenräumen. Man vergisst den Hahn abzudrehen. Man ertränkt alle, fast alle. Man wechselt den Erzähler.

Man flieht aus Ägypten, verirrt sich. Man erzählt Anweisungen, verstaut sie in einer Truhe, macht den Deckel fest zu. Man schubst die Ureinwohner, nimmt ihnen ihr Land. Man ist frech, lacht über die Propheten. Man gerät nach Babylon, kommt heraus.

Man wechselt den Erzähler.

Man wird sonderbar geboren, erhält von den Pfarrern Geschenke. Man geht auf Interrailtour, gründet eine Rockband. Es kommen Fans. Man stirbt spektakulär, spukt herum. Man wechselt den Erzähler.

Man erinnert sich, woran man sich erinnert, schreibt es auf. Man deutet es, wie es kommt, erzählt es auch anderen.

Man wartet.

Man wechselt den Erzähler.

You open your mouth. A man and a woman are created. You play a trick on them, kick out apple peel between your teeth. You leave the tap on. Everything’s drowned, nearly. Let’s change narrator.

One flees Egypt, gets lost. Receives instructions, stows them in a chest, puts the lid on  firmly. Jostles indigenous tribes, takes away their land. Messes around, laughs at the prophets. Ends up in Babylon, gets out.

Let’s change narrator.

We’re born in a strange fashion, get gifts from old men. Go off Interrailing, form a rock band. Fans come. We die spectacularly, haunt the place.

Let’s change narrator.

I remember what I remember, write it down.

Interpret it at random, tell others, too.

Wait.

Let’s change narrator.

On ouvre la bouche. On fait un homme, une femme. On les hoche, on les boute dehors une pelure de pomme entre les dents. On oublie de fermer le robinet. On inonde partout, ou presque. On change de narrateur.

On se sauve d’Egypte, on s’égare. On reçoit des commandements, on les range au fond d’un coffre, et on referme le couvercle à double tour. On bouscule les indigènes, on leur prend leurs terres. On est idiot, on parodie les prophètes. On finit à Babylone, on s’évade. On change de narrateur.

On naît bizarrement, des prélats on reçoit des présents. On part avec Interrail,  on crée un groupe de rock. Il vient des fans. On meurt de mort spéctaculaire, on revient en fantôme. On change de narrateur.

On se souvient de ce dont on se souvient, on enregistre tout. On interprête, comment ça vient, on en parle alentour aussi.

On attend.

On change de narrateur.

Si apre la bocca. Si fa l'uomo, la donna. Li si inganna, si buttano fuori a calci con le bucce di mela tra i denti. Ci si dimentica il rubinetto aperto. Si affogano tutti, quasi. Si cambia il narratore.

Si fugge dall’Egitto, ci si perde. Si ricevono indicazioni, le si ficcano nella funerea arca, se ne chiude saldamente il coperchio. Ci si scontra con gli indigeni, ci si impossessa delle loro terre. Ci si comporta da birbanti, si deridono i profeti. Si accorre in Babilonia, si scappa via.

Si cambia il narratore.

Si nasce in modo strano, si ricevono doni dai nonni. Si parte in interail, si fonda un gruppo rock. Arrivano i fan. Si muore in modo splendido, si perseguitano gli altri da fantasmi.

Si cambia il narratore.

Ci si ricorda solo di ciò che si ricorda, lo si registra. Si interpreta a caso, lo si racconta agli altri.

Si attende.

Si cambia il narratore.

Otwiera się usta. Robi mężczyznę, kobietę. Płata się im figiel, wykopuje skórkę jabłka spomiędzy zębów. Zapomina się zakręcić kran. Zatapia się wszystko, prawie. Zmienia się narratora.

Ucieka się z Egiptu, błądzi. Otrzymuje się instrukcje, wrzuca je do skrzyni, zamyka szczelnie pokrywę. Bije się autochtonów, zabiera im ziemię. Jest się złym, wyśmiewa się profetów. Trafia się do Babilonu, wydostaje się na wolność.

Zmienia się narratora.

Rodzi się dziwnie, otrzymuje się od starców dary. Jedzie się Interrailem, zakłada zespół rockowy. Przychodzą fani. Umiera się z rozmachem, przywiduje się. Zmienia się narratora.

Pamięta się, co się pamięta, zapisuje się. Interpretuje się, jak się chce, opowiada się innym.

Czeka się.

Zmienia się narratora.

Deschidem gura. Facem bărbatul, femeia. Ne batem joc de ei, scoatem cojile de măr dintre dinţi. Uităm robinetul picurând. Înăbuşim totul, aproape totul. Schimbăm naratorul.

Evadăm din Egipt, ne rătăcim. Primim instrucţiuni, le prindem de coşciug, închidem bine capacul. Îi îmbrâncim pe băştinaşi, le luăm pământul. Suntem proşti, ne hlizim la profeţi. Ajungem în Babilon, scăpăm.

Schimbăm naratorul.

Ne naştem ciudat, primim cadouri de la bunici. Plecăm cu InterRail, formăm o trupă rock. Vin fanii. Murim spectaculos, bântuim.

Schimbăm naratorul.

Ne amintim ce ne amintim, trecem pe hârtie. Interpretăm cum se nimereşte, povestim şi altora.

Stăm şi aşteptăm.

Schimbăm naratorul.

Открываем рот. Сотворяем мужчину и женщину. Соблазняем их, выгоняем вон с яблочной кожурой во рту. Забываем выключить кран. Всех топим, за немногим исключением. Меняем рассказчика.

Уходим из Египта, блуждаем. Получаем инструкции, кладем их в ящик, плотно закрываем крышку. Притесняем аборигенов, отбираем у них земли. Плохо себя ведем, потешаемся над пророками. Попадаем в Вавилон, возвращаемся обратно.

Меняем рассказчика.

Аномально рождаемся, получаем от стариков подарки. Отправляемся в заграничный тур, создаем рок-группу. Появляются фанаты. Красиво умираем, являемся в виде призрака.

Меняем рассказчика.

Помним что помним, и это записываем. Толкуем это как придется, рассказываем другим.

Ждем.

Меняем рассказчика.