Thomas Möhlmann
[O, sage]
[O, sage]
O, sage, wie heilt man sich von der Ironie, vom Blick,
der sieht, aber nicht durchdringt; sage, wie heilt man sich
vom Schweigen.
- Adam Zagajewski
Ziet ze er niet prachtig uit, deze verdwijnende wereld
de afgesleten hoeken, het zachtgeworden vierkant
zelfs als je wilde haalde je je tong er niet aan open
het veilige doosje dat je wang geworden is, werkelijkheid:
ik vroeg mijn moeder ongeschonden uit haar boom te komen
mijn vader na jaren eindelijk zijn tanden eens te laten zien
mijn vrienden de andere kant op te kijken, mijn liefste
de wekker alvast op 7.21 te zetten en nam me stellig voor
liederlijk te grienen in de aanwezigheid van onbekenden
in een uitgesproken modern gebouw, mijn hartslag
en de toekomst kort te laten haperen.
(Toen ik dit aan de buurman vertelde, kon die er wel
om lachen.)