Odile Kennel

wenn ich die Augen schließe, ist der Himmel ein Bagger

Language: german

Translations: english (when I close my eyes the sky is a digger), persian (دیده که فرومی بندم، آسمان بولدوزری است)

wenn ich die Augen schließe, ist der Himmel ein Bagger

gelb, seine Schaufel so groß
dass die Welt hineinpasst. Er ist der Gott
aller Bagger auf Erden. Ihn beten sie an
mit jedem Klackklack ihrer Gelenke
ihr chorisches Wühlen ist ein Wüten
gegen ihre conditio technica, ihr Jaulen
im Tosen der Baustellen ein Jauchzen
Obertonsingen für göttliche Ohren.
Im Gleichtakt recken sie ihre Greifer
zum Himmel empor, doch diesen Takt
nähme man nur von dort oben aus wahr
wenn man selbst Gott wäre, Himmel oder
ein Bagger in der Größe des Himmels.
(Vielleicht ahnen Kinder die Nöte
der Bagger oder sie wollen Gott sein
der die Schaufeln bedient.) Ich öffne
die Augen, der Himmel ist eine riesige
Schaufel, gelb, hängt
am Gelenk des Alls.

nach einer Zeile von Carl-Christian Elze

Translations:

Language: english

when I close my eyes the sky is a digger

yellow, its shovel so big
that the world fits in. It's the god
of all diggers on earth. This is the one they pray to
with every clack-clack of their joints
their choral hacking out is a raging
against their conditio technica, their groaning
in the roar of the building sites a jubilant
singing with overtones for divine ears.
Straining in unison, their claws
implore the heavens, yet this rhythm
would be perceptible only from above
if you yourself were god, heaven
or a digger the size of the sky.
(Perhaps children sense the diggers' angst
or they want to be god,
operating the shovels.) I open
my eyes, and the sky is a huge
shovel, yellow, dangling
from the joint of the world.

after a line by Carl-Christian Elze

Language: persian

دیده که فرومی بندم، آسمان بولدوزری است

زرد، با بیلی چنان عظیم
که جهان جا می گیرد در آن.
خدای تمام بولدوزرهای روی زمین است او.
بولدوزرها با هر تلق و تلوق در مفصل شان
به درگاه او دعا می کنند
کندن و کاویدن همسرایه وارشان، خشمی است
علیه مقدرات فنی شان، زوزه شان در همهمه کارگاه
غرشی است، آوازی با لحن بالا
برای گوشهای الوهیت.
چنگک هاشان را دراز می کنند در ضرباهنگی یکسان
به سمت آسمان، تنها اگر آدمی خدا می بود،
می شد همین نواخت را از آن بالا دریابی،
آسمان یا بولدوزری به عظمت آسمان.
(شاید کودکان بدانند دردسر بولودزرها را
یا بخواهند خدایی باشند که
خدمتِ بیلها می کند.)
چشمها را باز می کنم، آسمان بیلی غول آسا است،
زرد، آویخته
از مفصل کائنات.

Odile Kennel

photo © Jo Frank

* 26.06.1967, Bühl (Baden), Germany
lives in: Berlin, Germany

In her first book of poetry, “oder wie heißt diese interplanetare Luft” (or what do you call this interplanetary air), which appeared in 2013, Odile Kennel (born 1967, Bühl/Baden) sonorously and sensuously describes a present, which permits moments of transcendence even in its quotidian simplicity.

The prose and poetry writer, who grew up bilingual, has distinguished herself through her active translation work. From the French, Portuguese and Spanish, she has translated contemporary poets such as Ricardo Domeneck, Angélica Freitas, Damaris Calderón and Jean Portante.

photo © Jo Frank

Before moving to Berlin in 1999, she studied Cultural Studies and Political Science in Tübingen, Berlin and Lisbon, as well as Cultural Management in Dijon and Bukarest.

In 2014 Kennel won second place in the Munich Poetry Prize. She has been awarded numerous scholarships.

Remember poem / Add to List

remembered 5 times

all public lists

Poem already on my list

If you want to remember or list a poem, become a community member.

Random poem

PUSH!

gedicht page complete: (0,969s)