Marie Iljašenko

Jeden Morgen und Abend schlucke ein Stück Blei,
ein Metallgewicht, klein, kaum drei Gramm,
spüle es mit Meerluft hinunter und warte, was geschieht.

Und die Stadt wird zum Meer, und man kann es einatmen,
und das Eisenbahngleis, das du aus Büchern kennst, wird bereits zerstört,
auf der Ołowianka stürzte das Klo ein
und die Kreuzrittergewölbe darunter.

Verfolge von fern das Ringen deines Körpers,
tapfer und anrührend wie ein ehrlicher Western,
und dann geh nach Haus, das abmontierte deutsche Gleis entlang,
durch den Anemonenwald,

dort sehen die Büstenhalter an den Ästen aus
wie unbekannte nördliche Tiere,
und nur Nachtigallen und Eulen sind, was sie scheinen.

Codziennie rano i wieczorem połknij kawałeczek ołowiu,
metalowy balast waży zaledwie trzy gramy,
popij morskim powietrzem i poczekaj, aż coś się wydarzy.

A miasto staje się morzem i można je wdychać,
a kolej żelazna, którą znasz z książek już się wali,
na Ołowiance zapadł się kibel
a pod nim krzyżackie sklepienia.

Z oddali obserwuj walkę własnego ciała,
dzielną i wzruszającą jak porządny western
a później wróć do domu po rozebranych niemieckich torach,
przez zawilcowy las,

gdzie biustonosze zwisające z sęków wyglądają
jak nieznane zwierzęta z północy
i tylko słowiki i sowy są tym, czym wydają się być.

Кожен ранок і вечір ковтай по шматку свинцю,
металева гирька ледве заважить три грами,
запий морським повітрям, а потім чекай, що буде. 

І місто морем стає, і можна його вдихнути,
і залізничні колії, які, знаєш із книг, уже руйнуються,
на Олов’янці туалет провалився,
а під ним хрестоносців склепіння. 

Спостерігай здаля боротьбу свого тіла,
безжальну й зворушливу, мов порядний вестерн,
і повертайся додому розібраною німецькою колією,
анемоновим лісом, 

там ліфчики на сучках виглядають
незнаними північними тваринами,
й тільки солов’ї та сови є тим, чим здаються.