ПУСТЫНЯ

пустыня
опальное посольство солнца
сокровищница миражей
воплощение древней мечты гор –
колыхаться как море

ночью каждая из видимых звезд
выбирает себе по песчинке
и бросая ее с луча на луч говорит –
это моя –
невидимые звезды шумят в невидимой высоте
умоляя зримые звезды –
отойдите
нам ничего не видно
мы тоже хотим тронуть свою песчинку

днем все песчинки в объятиях одного солнца
только с пустыней солнце чувствует себя на равных
не с морем
которое слишком поглощено самим собою

для мудрых пустыня
это не просто место где есть о чем подумать
это простор для мыслей о том
чего стоит
задуманное

© Вячеслав Куприянов
Audioproduktion: Вячеслав Куприянов, 2013

ПУСТИНА

пустината е
опална амбасада на сонцето
ризница на илузии
овоплотување на древна мечта на планините –
да пласкаат како море

ноќем секоја од видливите ѕвезди
си избира себеси по зрнце песок
и фрлајќи го од лач на лач говори –
тое е мое -
невидливите ѕвезди шумат во невидливата вишина
молејќи ги видливите ѕвезди –
потргнете се
ништо не ни се гледа
и ние сакаме да го допреме своето зрнце песок

дењем сите зрнца песок се обгрнати само на сонцето
само со пустината сонцето се чувствува еднакво
ама не со морето,
оти одвеќе е обземено само со себеси

за мудрите пустината
не е само место каде има за што да се размислува
туку и место за размисла
за тоа колку чини
замисленото.

Препеви на Cedomir Cvetanovski