അറ്റമില്ലാതെഴുന്ന ഭൂമിക്കുമേൽ
ഒറ്റ ഞാണായ്
വലിഞ്ഞുമുറുകി ഞാൻ
വിട്ടുപോരാതിരുകൈത്തലങ്ങളാൽ
കെട്ടിനിർത്തുമീ
ആകാശവില്ലിനെ
വന്നെടുത്തു നിവർത്തി
സ്വപ്നാവിഷ്ടജീവിതത്തിനെ
കാലം തൊടുന്നപോൽ
പേടിയോടെ
അഗാധസ്നേഹത്തോടെ
വന്നെടുത്തു നിവർത്തി
അപാരത ലക്ഷ്യമാക്കി
തൊടുക്കുകയാണിതാ
രാത്രിയിൽ
അവൻ
നക്ഷത്രകോടികൾ