Theodoros Chiotis
englisch
Άτρακτος (παραλλαγή)
Το σώμα αρχιπέλαγος
[ὀφθάλμοις δὲ μέλαις νύκτος ἄωρος . . ]
νομίζουμε ότι κοιμόμαστε
αλλά στα μάτια μας
παραμονεύουν
οι ώρες
η διχαλωτή γλώσσα που φτιάχνει
μια καμπύλη που διεκδικεί
[τ]η[ν] αναπνοή
το σώμα ένας κύκλος
που γίνεται
μισοφέγγαρο και μετά
χάν
ε
ται στο
νερό.
Νομίζουμε ότι κοιμόμαστε
κρατάμε
στα χέρια μας
τα φύλλα και
τις σαύρες
που μαζεύονται στο κρεβάτι
& τρέχουν πάνω κάτω
στην σπονδυλική στήλη που
μοιραζόμαστε με το αγόρι
που τραβάει φωτογραφίες συνέχεια
μπροστά
από τις κάμερες του
κλειστου κυκλωματος παρακολούθησης.
λες:
“είναι ώρες τώρα που είμαι εδώ πάνω και δεν
το παίρνω απόφαση να πεθάνω”,
τα δάκτυλα ενωμένα με μεμβράνη
φτερά νυχτερίδας:
οι αρτηρίες πάλλονται
οι λέξεις εντοπίζουν πλέγματα.
Νομίζουμε ότι κοιμόμαστε
πέτρες που τις λιώνει
το αίμα που κολλάει
στα πέλματα.
Δεν γνωρίζουμε τα ονόματα
τα χέρια βυθίζονται στους χάρτες
οι οπές του προσώπου καλύπτονται
από χώμα
το στόμα ανοιγοκλείνει
είμαστε σίγουροι ότι είμαστε άλλοι μα
όλοι ονειρεύομαστε
ότι είμαστε ο ίδιος
άνθρωπος: μοιραζόμαστε το ίδιο δέρμα:
ίσως έτσι να κάνουμε αυτό που θέλουμε
[με το σώμα του άλλου]:
μετά θα εξαφανίσουμε
το κουφάρι.
Νομίζουμε ότι κοιμόμαστε
κολλάμε τη μύτη μας πάνω στην οθόνη
που παίζει σε λούπα
ένα βιντεο από το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης: το ίδιο
πρόσωπο μπλε
σκούρο μπλε σχεδόν
μαύρο.
Σημείωση: το παράθεμα της Σαπφούς στο στίχο 2 προέρχεται από τον τόμο Greek Lyric, Volume I: Sappho and Alcaeus (Loeb Classical Library No. 142). Eπιμ. David A. Campbell (Harvard University Press: Cambridge, MA, 1982).
Audioproduktion: Literaturwerkstatt Berlin / Haus für Poesie, 2016
Spindle (variation)
The body an archipelago
[and on the eyes black sleep of night]
we think we are asleep
but behind our eyes
it is the hours that
are lurking
the forked tongue draws
a curve competing
for [a] breath
the body a circle
which transforms into a
halfmoon before
its im
mer
sion in
water.
We think we are asleep
we clutch
in our hands
the leaves and
the lizards
which gather on the bed
running up and down
the spine we
share with the boy
taking pictures incessantly
in front of
the CCTV
cameras.
you say:
“I have been up here for hours and
I have yet to make the decision to die”,
the space between the fingers is now a fleshy cobweb
wings of a bat:
the arteries are throbbing
the words locate grids.
We think we are asleep
rocks eroded by
the blood sticking to
the soles of the feet.
We do not know the names
the hands sink inside the maps
the holes on the face are covered
by soil
the mouth opens and then shuts
we proclaim we are unlike others but
when we dream,
we are the same
person: we are sharing the same skin:
perhaps we might even be able to do what it is we want
[using someone else’s body]:
afterwards we shall simply toss
the carcass aside.
We think we are asleep
we stick our nose on the screen
playing on a loop a video
from the CCTV: it is the same
face blue
dark blue nearly
black.
Note: The offset quotation in lines 2-3 is from Anne Carson, If Not, Winter: Fragments of Sappho. Vintage Books: New York, 2002.