Во моето тело
Јас сум турист во моето тело
и немам мапа во рацете
Некој што случајно ќе помине
ќе ми го покаже патот до квартот на музеите
до големите паркови, плоштадот
до реката што се влева во моето име
Што правам во меѓувреме
Пијам макијато во едно тивко кафуле
и ги листам дневните весници
напишани на јазик кој никогаш не го научив
Секогаш, се сеќавам, кога се враќав од некое патување
небото се разведруваше, Сонцето паѓаше врз ангелите од мермер
и дури тогаш им ги забележував
насмевките на лицата
Aus: Поврзи ги точките
Темплум, 2014
Audioproduktion: Haus für Poesie / 2017
In my body
I am a tourist in my body
and I have no map in my hands
Someone that will accidentally pass by
will show me the way to the museum quarter
to the large parks, the square
to the river that flows in my name
What do I do in the meantime
I’m drinking macchiato in a quiet coffee bar
and thumbing through the daily newspapers
written in a language I never learned
Always, I remember, when I would be returning from a trip
the sky would brighten, the sun would fall on the marble angels
and only then would I notice
the smiles on their faces