Artemios Moulos
griechisch
Pistes
Sempre s’estima igual però diferent, em deies.
I ara entre el cafè i jo provem d’endevinar
si ens condemnava allò que era igual
o bé la diferència és la culpable.
L’amargor com una pista em porta a tu,
que ets a la cuina i amb la cullera dissols
el sucre que ja no em despertarà.
Del teu gest no es desprèn una resposta,
tan sols l’indici d’una pèrdua. Fixa’t:
Jo no tinc ales perquè els omòplats
tornen a ser omòplats si tu no els mires.
I tu que no tens esma per volar.
De tan a prop del terra, ja no caurem.
I estimar és caure.
Aus: Costures
Audioproduktion: Catalunya Ràdio
Σημάδια
Πάντα αγαπάς εξίσου αλλά διαφορετικά, μου έλεγες.
Και τώρα ο καφές κι εγώ προσπαθούμε να μαντέψουμε
αν έχουμε τιμωρηθεί από το εξίσου
ή αν η διαφορετικότητα ήταν αυτή που έφταιξε.
Σαν σημάδι, η πίκρα με φέρνει σ’ εσένα,
που είσαι στην κουζίνα και με το κουταλάκι διαλύεις
τη ζάχαρη που δε θα με ξυπνήσει πια.
Απ’ αυτή σου την κίνηση δεν βγαίνει καμιά απάντηση,
μόνάχα η ένδειξη μιας απώλειας. Πρόσεξε:
Εγώ δεν έχω φτερά ώστε οι ώμοι μου
να είναι και πάλι ώμοι, αν δεν τους κοιτάζεις εσύ.
Κι εσύ έχεις χάσει τη θέληση να πετάξεις.
Τόσο κοντά στο πάτωμα, είναι δύσκολο να πέσουμε πλέον.
Και το ν’ αγαπάς, σημαίνει να πέφτεις.