þegar músa hafði kynnt okkur
með virðingartitlinum skáld

fyrir gestgjöfunum í drottins hæðum
hneigðu þeir sig lotningarfullir

og síðan var boðið í te
og sent eftir baráttuskáldi ættarinnar

þrítugum lögreglumanni hjá heimastjórninni
sem fékk að skreppa af vaktinni

til að sötra te og spjalla um ljóðagerð
við tvær skáldkonur norðan af hjara veraldar

hann kom sér hjá því að svara stöðluðum
spurningum um hlutskipti skálds í hernumdu landi

bauð þess í stað upp á sígarettur og sætar kökur
og snarpa yfirheyrslu um yrkisefni okkar stallsystra

honum leist vel á þema vinkonunnar
um hið sífellda stríð sem geisar í huganum

en gaf ekki mikið fyrir frelsið mitt
sagði að frelsið sem slíkt væri ekki áhugavert

það skipti ekki máli hvort menn væru frjálsir
ef þeir kynnu ekki að fara með frelsið

ég þorði ekki fyrir mitt litla líf að nefna það þarna
að ég væri að skrifa um fleirtölufrelsið heima hjá mér



~