fjouwerjend kaam er út syn lêste dream
as in roastige ridder op in wytferve hynder
mei in hurde kul en boadskip foar syn wiif
dat er fijn oer har fantasearre hie

sy wosk syn piipjende pak leafdefol yn in bad
mei cola massearre mei boarstels fan blein
har hurde hannen it wyt út syn wiid iepentearde hynstelea
holp him hymjend op it hynder en wiisde him it paad

syn skerpe bonken dy't ûnder de grouwe bealch
sawat troch it teare fel hinne stutsen rattelen as
in âld blikje skuonsmarsel mei in kniper yn it achtertsjel
tsjin de binnenkant fan it blinkjend poetste harnas

in ripe apel rôle yn `e tromp oer de mei spek beleine bôle
fan de iene nei de oare kant wie syn lâns glêd skjirre
de punten slipe hy sobbe om op it muntsje op syn tonge
en streake it sadel yn it fet

en ik woe oant de wjukken him brekke soenen
neat mear fan in wrâld om ús hinne fernimme
woe meirinne mei syn wyld giseljende mûnen

oan it gleone ein ta