Ali Abdollahi

persisch

Edward Hopper

Damit die Zeit irgendwo unterkommen kann,
schaffen Architekten, Gott und Leinwände
Räume; sie laufen auf Himmel, Villen
und Fluchtpunkte hinaus.

Das eröffnet Perspektiven. Die sehen aber
nicht auf den Raum, er gehorcht ihnen und als
Teil davon: der Mensch. Was im Bild
Tiefe hat, zeigt sich an der Oberfläche.

Und da wie man etwas ausmalt bei weitem
mehr Augenmerk gewinnt als der jeweilige
Gegenstand, rückt auch jedes Büro oder
Restaurant seine Kundschaft ins rechte Licht.

Kein unbekanntes Thema. Nur, das Licht
bedurfte der Kritik, die nur absehen
läßt, was wir zu beleuchten vermögen.
Der Rest steht ganz in seinem Schatten.

© 1999 Carl Hanser Verlag München Wien
Aus: Großes Erwachen
München Wien: Carl Hanser Verlag, 1999
ISBN: 3-446-19693-5
Audioproduktion: literaturWERKstatt berlin 1999

ادوارد هوپر

براي اينكه زمان بتواند جايي پناه گيرد،
معماران ، خداوند ،  پردهها و فضاهايي ميآفرينند؛
آن ها ازآسمان و خانهها و نقطه ديدها
بر ميدوند.

پرسپكتيوها[سايه روشنها] از اينجا بوجود ميآيند.
اما آنها هم از بالاي فضا چيزي نميبينند، تنها او، انسان،
در مقام بخشي از آن، از آنان فرمان ميبرد.
آنچه ژرفاست در تصوير، خود را در سطح مينمايد.

و آنگاه اگر چيزي نقش زنيم ، دست بالا
دقت نظر به دست آورده ايم تا شيئي واقعي را.
هر دفتر كار يا رستوراني نيز ارباب رجوع را
به چراغ سمت راست ميراند.

اين چيزي ناشناخته نيست. فقط شايد ايراد از
چراغ باشد، كه صرفاً
از آنچه ما ميخواهيم برآن پرتو افكنيم  ،چشم ميپوشد.
باقي همه در سايه آن قرار ميگيرد.

ترجمهي علي عبداللهي
translation: Ali Abdollahi