Das Eigentum

Da bin ich noch: mein Land geht in den Westen.
KRIEG DEN HÜTTEN FRIEDE DEN PALÄSTEN.
Ich selber habe ihm den Tritt versetzt.
Es wirft sich weg und seine magre Zierde.
Dem Winter folgt der Sommer der Begierde.
Und ich kann bleiben wo der Pfeffer wächst.
Und unverständlich wird mein ganzer Text
Was ich niemals besaß wird mir entrissen.
Was ich nicht lebte, werd ich ewig missen.
Die Hoffnung lag im Weg wie eine Falle.
Mein Eigentum, jetzt habt ihrs auf der Kralle.
Wann sag ich wieder mein und meine alle.

© Suhrkamp Verlag Frankfurt am Main 1996
Aus: Lustgarten, Preußen. Ausgewählte Gedichte
Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag, 1996
ISBN: 3-518-39624-2
Audioproduktion: 2000 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

საკუთრება

ჯერაც აქ ვარ:
ჩემი ქვეყანა დასავლეთისკენ მიემართება
ომი ქოხებს, მშვიდობა სასახლეებს.
მე თვითონაც ავუწყე ფეხი.
და იმანაც იქით გასწია,
თავის მწირი მშვენება ახლდა.
ზამთარს ზაფხული შეენაცვლება.
მე კი ძალმიცს იქ გავჩერდე
სადაც მუდამ წიწაკა ხარობს.
გაუგებარი ხდება ჩემი ტექსტი თანდათან
ისიც წამერთვა, რაც არასდროს მომნიჭებია.
რაც არ მიგრძვნია,
ის ყოველთვის მომენატრება.
გზად დაგებული იყო იმედი, როგორც ხაფანგი.
თქვენ კლანჭებშია მოქცეული, რაც მე მეკუთვნის,
როდის იქნება
ვთქვა “ჩემი” და ყველა ვიგულვო.

თარგმანი ანდრო ბუაჩიძისა

Übersetzt von Andro Buatschidse