Brigitte Oleschinski
deutsch
Το παιδί στο μουσείο
Ένα παιδί κοιμάται στο μουσείο
Εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια.
Τα κόκκαλά του φρίξαν απ’ το κρύο
Γεμίσαν τρύπες απ’ το πείσμα του αμετάκλητου.
Ένα παιδί σηκώνεται τη νύχτα απ’ το κρεβάτι του
Ανοίγει τις κουρτίνες στο φεγγάρι
Τ’ άγριο φως το τρόμαξε υπνοβατεί στη στέγη
Λίγο ακόμα θ’ ανεβεί στα σύννεφα
Λίγο ακόμα θα μαδήσει τη γενειάδα του Θεού.
Ψέματα ψέματα ένα παιδί κοιμάται στο μουσείο
Οι αιώνες κελαρύζουν μέσα του κρύο νερό
Οι αιώνες στα μηνίγγια του βουίζουν μέλισσες
Μυρμήγκια οι αιώνες γύρω από το στρώμα του
Λίγο ακόμα θα ξεσκίσει την κουρτίνα του ύπνου του
Θα σηκωθεί ν’ αγκαλιαστούμε κλαίγοντας.
Audioproduktion: 2001 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin
DAS KIND IM MUSEUM
Ein Kind liegt im Schlaf im Museum
Seit viertausend Jahren.
Seine Knochen schaudern in der Kälte,
Brüchig vom Starrsinn des Unabwendbaren.
Das Kind steht auf aus dem Schlaf
Und öffnet den Vorhang zum Mond,
Der wilde Schein zieht es taumelnd zum Dach hinauf,
Noch einen Schritt, und es steigt in die Wolken,
Noch einen Schritt, und es zupft Gott den Bart.
Ach nein, das Kind liegt im Schlaf im Museum.
Wie kaltes Wasser glucksen die Jahrhunderte
In seinen Schläfen, wie Insekten summen sie,
Ameisen um seine Lagerstatt.
Noch einen Schritt, und es zerreißt den Vorhang des Schlafs,
Es steht auf, mich zu umarmen, es weint.
© bei der Übersetzerin