Petr Hruška

tschechisch

DVEŘE

     Vždycky se ty dveře zavíraly, samy od sebe, léta letoucí, s pomalým chvatem.

     Teď se ani nehnou.

     Před nimi žena zvedá provinile velkou spodní košili, která v noci spadla ze šňůry. Muž se dívá na ženu s tou košilí. Asi vítr. Někdy v noci.

     Oba by chtěli vědět kdy, kdy přesně se to stalo, oba by chtěli být v té chvíli.

© Petr Hruška
Aus: Zelený svetr
Brno: Edice poesie Host - Velká řada, 2004
ISBN: 80-7294-138-0
Audioproduktion: 2006 Literaturwerkstatt Berlin
Voice & Xylophon: Yvetta Ellerová

Die Tür


Stets fiel die Tür zu, von selbst, jahrelang, mit langsamer Hast.

Jetzt rührt sie sich gar nicht.

Vor ihr hebt die Frau schuldbewusst ein großes Unterhemd auf, das während der Nacht von der Wäscheleine fiel. Der Mann betrachtet die Frau mit dem Hemd. Wohl der Wind. Manchmal nachts.

Beide wüssten gerne, wann, wann genau das passiert war, beide befänden sich

gerne in jenem Moment.

Aus dem Tschechischen von Christa Rothmeier