Vladas Braziūnas
litauisch
Вогнішча з вачэй конскіх
Конскія вочы ляжалі на скрыжаваньні.
Конскія вочы ляжалі на скрыжаваньні
поту са сьнегам.
Мне ня вусьцішна,
мне проста сьпякотна
да вачэй ісьці па сьнезе бяз скуры.
Мне балюча і зусім не турботна
разводзіць вогнішча з вачэй конскіх.
Колер гэтага вогнішча –
белы,
як і ўсёй крыві на скрыжаваньні.
Водар гэтага вогнішча –
перасьпелы,
перасьпелы марамі дзіцячымі.
І калі ты ўвойдзеш у гэтае
вогнішча,
то спачатку
будзеш глытаць яго сьліну чырвоную,
калі ж азірнесься ўгару,
то заўважыш,
што ад цябе засталіся толькі
Вочы конскія.
Audioproduktion: Belarus PEN-Centre
Laužas iš arklio akių
Arklio akys gulėjo kur susieina.
Arklio akys gulėjo kur susieina
Sniegas ir prakaitas.
Man nebaisu,
man tiesiog karšta
lig akių eiti per sniegą be odos.
Мan skaudu ir visai nebaugu
iš arklio akių laužą sukurti.
Spalva šito laužo –
balta,
kaip іr viso kraujo kur susieina.
Kvapas šito laužo –
užkimęs,
užkimęs vaikų regėjimais.
Іr kаі tu įeisi į šitą
laužą,
tu iš pradžių
rysi jo seilę raudoną,
o kai pažvelgsi aukštyn,
pamatysi,
kad iš tavęs belikusios vien tiktai
Arklio akys.