Thomas Weiler
deutsch
Святая праўда
Сёння, Божа, іконы твае смяяліся.
Праваслаўны бацюшка Міхаіл Царквы Трох Свяціцеляў
за стырном у нецвярозым стане спынены супрацоўнікам ДАІ
(зусім яшчэ маладзенькім, па вайсковых панятках — духам);
з Ленінскага РАУСа — як добра, што ён недалёка, —
выкліканая на асведчанне камісія з двух міліцыянтаў,
бацькі і сына.
бацюшка Міхаіл кляне ўсіх трох імем Госпада
бацюшка Міхаіл абяцае ўсім гарачыя пуцёўкі ў Пекла
бацюшка Міхаіл адчувае сябе святым дамкратам
ён бярэ загрудкі міліцыянта і ўздымае яго бліжэй — да Бога.
таму складаецца ўражанне, што ён не хоча ў аддзяленне
вялізны святар трасе барадой
бамбіза-святар не дае начапіць кайданкі
супрацоўніка царквы ледзь запхнулі ў машыну
урэшце едуць
бацюшка Міхаіл прызвычаіўся на пярэдніх месцах
бацюшка Міхаіл адчувае няёмкасць
бацюшка Міхаіл прасоўвае нагу ў пярэднюю частку машыны
і пі..дзіць, пі..дзіць ёй кіроўцу і пасажыра-міліцыянта,
нялюбых сыноў праваслаўя, клятых анафемскіх вырадкаў
машына спыняецца
бацюшку звязваюць ногі скураным рамянём
машына едзе да аддзялення
зрэшты, тое, што было далей, зразумела і нецікава
вобшук, допыт, складанне актаў
бацька, сын і дух-даішнік і іх адзіная воля і справа — любоў
і званок, каб хутчэй прыпынялі справу і ўсё забылі, ад некага зверху
дзякуй, Божа, за слёзы ад смеху,
за жыццё і любоў, за свабоду і праўду
за званы Падніколля і Царквы Трох Свяціцеляў
за своечасовыя тэлефанаванні зверху
Aus: Дзверы, замкнёныя на ключы
Мінск: Логвінаў, 2010
Audioproduktion: Yahor Mayorchyk
Die heilige Wahrheit
Heute, Gott, lachten deine Ikonen.
Batjuschka Michail von der Kirche der Heiligen drei Hierarchen
wurde wegen Trunkenheit am Steuer von einem Verkehrspolizisten gestoppt
(einem ganz jungen, im Militärjargon hieße er „Geist“);
aus dem Revier im Lenin-Bezirk – zum Glück um die Ecke –
wurde eine zweiköpfige Polizistenkommission hinzugezogen,
Vater und Sohn.
Batjuschka Michail verflucht alle drei im Namen des Herrn
Batjuschka Michail verspricht ihnen eine heiße Höllenfahrt
Batjuschka Michail versteht sich als heiligen Wagenheber
er nimmt sich den Polizisten zur Brust und hebt ihn näher zu Gott.
Es sieht danach aus, als wolle er nicht aufs Revier
der riesige Pope schüttelt den Bart
der Popen-Hüne wehrt sich gegen die Handschellen
sie bekommen den Kirchenmann kaum in den Wagen
endlich fahren sie
Batjuschka Michail sitzt für gewöhnlich ganz vorne
Batjuschka Michail fühlt sich indisponiert
Batjuschka Michail schiebt ein Bein in den vorderen Wagenteil
und tritt den Fahrer und den Beifahrer-Polizisten,
verhasste Söhne der Orthodoxie, verfluchte verstoßene Missgeburten
der Wagen hält an
man fesselt dem Popen die Beine mit einem Lederriemen
der Wagen fährt aufs Revier
danach wird es selbstredend langweilig
Durchsuchung, Verhör, Protokoll
Vater, Sohn und Geist-Polizist, ihr alleiniges Wollen und Wirken ist Liebe
und der Anruf von oben, die Sache schnell fallen zu lassen und alles zu vergessen
Dank sei dir, Gott, für Tränen und Lachen,
für Leben und Liebe, für Freiheit und Wahrheit
für das Läuten von St. Nikolai und den Heiligen drei Hierarchen
für die pünktlichen Anrufe von oben