Norbert Randow, Ulrike Draesner
deutsch
ХРОНОС [3]
3. Време, Човек
Драма, Сатурне:
Јас станувам носечки лик, противник
Ти почетна сила, нагон кон целината;
Јас тапкам одовде-донде
Ти кружиш цикличен, прстенест;
Јас им се подбивам на повторувањата
Ти повторуваш, ретко но редно
демонски син-хроничен, цел;
Јас бришам, ишкам епохи, слушаш ли,
е п о х и, ех да можам да летнам
Ти гледаш од високо
пишуваш и леташ.
Некаде се доближуваме еден до друг:
Ти си ги јадеш сопствените деца
Јас си ги јадам.
Ти кажува ли тоа нешто?
Или си ти во мене
или јас во Тебе!
Сè почнува одново:
одново почнува
секогаш време, човек
време во чо-век, лет
а ѓаволов свет.
Aus: Домино
Куманово : Поткозјачки средби, 1993
Audioproduktion: 2007, Nikola Madzirov & MIM
Chronos [3]
3. Die Zeit, der Mensch
Das Drama, Saturn:
eine Hauptfigur werde ich, Gegner
du hingegen bist Kraft des Beginns,Trieb, der aufs Ganze zielt;
Ich tappe hierhin, dorthin
du kreist, Zyklus, ein Ring;
ich spotte der Wiederholungen
du wiederholst, selten aber sicher dämonisch,
synchronisch, total;
Ich wische weg, scheuche Epochen, hörst du,
E p o c h e n, könnt ich nur fliegen
du schaust von oben
schreibst und fliegst.
Einer dem anderen - irgendwo nähern wir uns:
du frißt deine eigenen Kinder,
ich fresse sie auch,
sagt dir das was?
Entweder du steckst in mir
oder ich steckein dir!
Alles beginnt von neuem:
von neuem beginnt
jedesmal die Zeit, der Mensch
die Zeit im Menschen, Flug
teuflisch der Welt Trug.
aus: Unverhoffte Himmel. Zeitgenössische makedonische Poesie.
Herausgegeben von Norbert Randow & Johann P. Tammen. edition die horen 32.
© 2003 by edition die horen