Daniel Cunin
französisch
Oogst
Oeroude chemische wijsheid
stroomt door het bloed van de degenkrab
injecteert zichzelf in onze aders
als dromen van een lichaam vrij van ziekte.
Een exoskelet biedt geen bescherming tegen het kapitaal.
Ondanks haar blauwe bloed is de degenkrab precair.
Levende fossielen spoelen aan
op een zwart strand en sterven
een spiegel zindert
en barst.
Uit de scheur kruipen degenkrabben
tientallen
honderden.
De finale ramp is vormenrijk
en kent vele namen
komt uit het diepste van ons lichaam
ons oceaantroglichaam
de terugkeer van het onderdrukte.
Ik droom mijn bloedbaan
bevrijd van bacterieën
ik droom mijn lichaam overspoeld
door degenkrabben
honderden, duizenden
elektrische degenkrabben.
Ik droom een eiland
temidden van een bloedoogst
zonder einde of begin.
Aus: Sticky Drama
Gent: het balanseer, 2019
Audioproduktion: Haus für Poesie, 2019
Vendange
Une immémoriale sagesse chimique
coule dans le sang de la limule
s’injecte dans nos veines
comme rêves d’un corps sain.
Un exosquelette ne protège en rien contre le capital.
Malgré son sang bleu, la limule vit dans la précarité.
Des fossiles vivants s’échouent
sur une plage noire et meurent
sous l’effet de la chaleur
un miroir se fêle.
De la fissure s’extirpent des limules
par dizaines
par centaines.
La catastrophe finale est multiforme
revêt bien des noms
vient du plus profond de notre corps
notre corps fosse océanique
le retour de l’opprimé.
Je rêve mon vaisseau sanguin
délivré des bactéries
je rêve mon corps submergé
de limules
par centaines, par milliers
des limules électriques.
Je rêve une île
au milieu d’une vendange de sang
sans fin ni commencement.