Ana Pepelnik, Zoë Skoulding
englisch
PLATANEN BIJ HET STATION IN NÎMES
hun huid begon te rimpelen
ze werden oud en zouden doodgaan
net als wij maar zonder angst
alsof zij ergens weet van hadden
en wij niet
het afscheid kwam al dichterbij
noodweer, ontspoorde treinen
onzekerheid was er altijd
zekerheid kon je winnen
maar hoe, hoe
kon je worden als de bomen
ik voelde dat ik schrijven zou
(omdat alles altijd was
zoals het niet kon blijven)
hoe wij hier zaten
op een bank onder platanen
de zon scheen, een hond ging blaffend
achter de duiven aan
Aus: Achter de bergen
Amsterdam: De Bezige Bij, 1998
Audioproduktion: Het Beschrijf, 2004
Shakes
No wind. Just episodic shakes
of air released by a robin.
Right beside me. We left a whole week
of walking between blocks of flats behind us.
Up and down the street several times a day.
People still have their own gardens.
They take good care of them if they’re not too busy.
Vegetable plots full of spinach
that nobody cooks.