Marnix Vincent
französisch
weggaan
je moet geen afscheid nemen
je moet het huis verlaten
zonder om te kijken
je draagt het warm en wakker
bewoont het ook afwezig
je moet geen afscheid nemen
in door tijd verkleurde bladen
blijven woorden dromen
krachtiger dan daden
in mei bloeien de bomen
ook de oudste boomgaard
staat in gloed
je moet geen afscheid nemen
je moet het huis verlaten
zonder om te zien
Aus: Weggaan. Een gedicht in zeven talen.
Rekkem: Bibliofiel, 2002
Audioproduktion: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007
s’ en aller
tu ne dois pas dire adieu
tu dois quitter la maison
sans tourner la tête
tu la portes chaude, éveillée,
absent tu l'habites encore
tu ne dois pas dire adieu
dans des feuilles décolorées par le temps
les mots continuent à rêver
plus puissants que les actes
en mai fleurissent les arbres
même le verger le plus ancien
est embrasé
tu ne dois pas dire adieu
tu dois quitter la maison
sans te retourner