Bernard Dewulf

niederländisch

Judit Gera

ungarisch

Zoontje slaapt

Het is een middag uit een dagelijkse week,
een eeuw wordt buiten afgewerkt.
In de ether van het eerste huis
ruist je slaap in een elektrisch oor.

Ramen staan wijdopen op een zomer
en tot in onze stille kamers dringt
het pidgin door van weer een nieuwe tijd.
Nu kan de toekomst komen.

Hier wonen wij tot later samen.
Tot ik in je pas, een vader in een vader.
Tot dit huis je zal verhuizen.
Tot het is alsof ik er nooit was.

Hier ben ik, na de middag van mijn dag.
Ik weet, het droomt nu in je hoofd,
maar hoor. Er zingt in onze kamers iets
van elke tijd. Adem, adem met mij door.

© Bernard Dewulf
Aus: unveröffentlichtem Manuskript
Audioproduktion: 2001 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

Fiacskája alszik

Hétköznap, délután,
kint egy évszázadon végzik az utolsó simítást.
az első ház éterében
elektromos fülben zizeg az álmod.

Szélesre tárt ablakok nyárra néznek
megint egy újabb kor pidginje
hatol halk szobánk mélyére.
Most már jöhet a jövő.

Itt élünk együtt míg a később beköszönt.
Míg beléd  simulok, apa az apába.
Míg ez a ház elköltöztet téged.
Míg mintha soha nem lettem volna.

Itt vagyok hát, a délutánnak vége.
Tudom, fejedben most álom vert tanyát
de halld. Szobáinkban minden kor
felzengeti dalát. Lélegezz, lélegezz velem tovább.

Gera Judit fordítása