Antonella D’Agostino, Francis Catalano
französisch
Maiatza
Utzi begietara begiratzen.
Nola zauden jakin nahi dut.
RAINER W. FASSBINDER
Begira, sartu da maiatza,
Zabaldu du bere betazal urdina portuan.
Erdu, aspaldian ez dut zure berri izan,
Ikarati zabiltza, ito ditugun katakumeak bezala.
Erdu eta egingo dugu berba betiko kontuez,
Atsegin izatearen balioaz,
Zalantzekin moldatu beharraz,
Barruan ditugun zuloak nola bete.
Erdu, sentitu goiza aurpegian,
Goibel gaudenean dena irizten zaigu ospel,
Adoretsu gaudenean, atzera, papurtu egiten da mundua.
Denok gordetzen dugu betiko besteren alde ezkutu bat,
Dela sekretua, dela akatsa, dela keinua.
Erdu eta larrutuko ditugu irabazleak,
Zubitik jauzi egin geure buruaz barre.
Isilik begiratuko diegu portuko garabiei,
Elkarrekin isilik egotea baita
adiskidetasunaren frogarik behinena.
Erdu nirekin, herriz aldatu nahi dut,
Nire gorputz hau albo batera utzi
Eta maskor batean zurekin sartu,
Gure txikitasunarekin, mangolinoak bezala.
Erdu, zure zain nago,
Duela urtebete etendako istorioa jarraituko dugu,
Ibai ondoko urki zuriek uztai bat gehiago ez balute bezala.
Aus: Bitartean Heldu eskutik
Zarautz: Susa, 2001
Audioproduktion: 2005, M.Mechner / Literaturwerkstatt Berlin
La famille du poète
Nous nous aimons beaucoup
mais chaque choc est un éclair,
ici à l’intérieur, très tassés,
tout près à chaque instant
dans un petit sac noué par le destin :
très fort on entend les cliquetis
lorsque nous nous entrechoquons!
Chez nous il ne fait jamais nuit,
une étincelle jaillit toujours
nous illumine à peine nous nous touchons.
Nous nous aimons,
mais d’un amour qui aveugle
et brûle à l’occasion.
Nous sommes la famille
des pierres à fusil.