IK NEEM ALLES TERUG. Nice, de
Bergen, de zee, de niveauverandering
In sneeuwgebieden, ik sleep de schepen aan de
Haren over de rotsbanken, vlakke
Energieke kristallen, metaalachterstanden,
Cabinewortels, zinloos, stokkend
Wit, gezien de leeftijd niet van hier,
Mondain tennisgerinkel met kust en
Harde meeuwen, ik neem alles terug, de
Zeep met de verzonken vrouwennagel, de
Achterkant van de 501, zwarte,
Strenge, naar onderen af te scheppen
Room, de sentimentele verweking van de
Oogranden, geen bloed gaat kapot, geen
Gelijkaardig mislukken wil smaller worden,
Het Zwart, alleen voor zichzelf, neemt het meer
In beslag, de hoffelijk gewelfde bochel
Van aardschuim, leembouwstijl, bouwvallige
Hutten, warm, verkrot, barsten niet,
Springen niet, gapen niet, vergeet niet,
Liou, op welke ooghoogte wij de woorden
Op ons loslieten, die met het jonge
Betekenisplasma, het is nog helemaal warm en
Moet vers gegeten worden, zie je, je
Gaat, terwijl het mislukken alleen maar
Vingerruil wilde, ik neem alles terug, de
Verdunde vleesnevel van de bruggen,
Dat zijn de vrouwen, met wie men zich,
Al vanuit de pit, de nacht
Had voorgesteld, vrouwen, alleen nog getooid
Met de kleurige, elektrische bronchitis
Van hun verdwijnende auto’s, vlakke,
Energieke kristallen, metaalachterstanden,
Barsten niet, springen niet, gapen niet,
Vergeet niet, Liou, ik neem alles terug,
Alles, behalve het geplooide been van de
Danseres, de knie tegen het leidhout
Gedrukt, ter ondersteuning, voor de spiegel,
Opdat de danseres zou zien, dat het ook zonder
Steun zou lukken.