Gianna Poulea
Übersetzer:in
auf Lyrikline: 3 Gedichte übersetzt
aus: deutsch nach: griechisch
Original
Übersetzung
The shape of the eye and the cowardice
deutsch | Ann Cotten
Sprung durch den Styx, ein Vorhang
aus Quecksilber, ein Vorschuß, ein Frühstück.
Du machst die Augen zu und durchstößt die Wasseroberfläche.
Nun bist du in einer anderen Welt. Wie Worte,
merkst du, sie bezeichnen auch hier unten
Verhältnisse, Räume und Steine, alles veralgt, verlangt,
verargt nichts, und das Wort Fische kommt hier
zu sich, zu dir bloß, wie du weißt. Das bitter
Erinnern, wie trocken das Land und wie dürftig deine Begriffe
doch du darfst sprechen hier, machst liebliche Luftbläschen.
Aug in Aug mit Alge am Horizont des Nass, nah,
jemand hat ohne dein Wissen deine Haare zurückgestrichen.
Die Blässhühner wirken klug wie Dirigenten.
Jemand zeigt deiner Haut, wo es beginnt. Sich aufzulösen
ist diese Haut sofort bereit. Trag sie davon in absehbarer Zeit.
Davor aber tauch noch mal unter, und schiebe die
Wimpern hoch, reiß die Augen auf. Du siehst, du siehst,
was du Welt oder Umwelt zu nennen in Luftblasen scheiterst.
aus: unveröffentlicht
Audio production: 2007, Literaturwerkstatt Berlin
The shape of the eye and the cowardice
griechisch
Σάλτο μέσα από τη Στύγα, ένα παραπέτασμα
από υδράργυρο, μια προκαταβολή, ένα πρόγευμα.
Κλείνεις τα μάτια και διαρρηγνύεις την επιφάνεια των υδάτων.
Τώρα βρίσκεσαι σ’ έναν άλλον κόσμο. Σαν λόγια,
παρατηρείς, ακόμα και ’δω κάτω υποδηλώνουν
σχέσεις, χώρους και πέτρες, τα πάντα φυκιασμένα, παθιασμένα,
όχι παρεξηγημένα, και η λέξη ψάρια εδώ
συνέρχεται, έρχεται απλά σε σένα, καθώς γνωρίζεις. Η πικρή
θύμηση, πόσο ξερή η γη και πόσο ανεπαρκείς οι έννοιές σου
ωστόσο εδώ σου επιτρέπεται να μιλήσεις, κάνεις χαριτωμένες μπουρμπουλήθρες.
Οφθαλμός εν οφθαλμώ με φύκια στον ορίζοντα του νερού, πλησίον,
κάποιος χάιδεψε εν αγνοία σου τα μαλλιά σου προς τα πίσω.
Οι νερόκοτες μοιάζουν έξυπνες σαν διευθυντές ορχήστρας.
Κάποιος υποδεικνύει στο δέρμα σου την αρχή του. Να διαλυθεί
αμέσως πρόθυμο είναι τούτο το δέρμα. Απομάκρυνέ το σύντομα.
Προηγουμένως όμως βυθίσου ακόμα μια φορά, και σπρώξε
τα ματόκλαδα προς τα πάνω, άνοιξε διάπλατα τα μάτια. Βλέπεις, βλέπεις,
τι αποτυγχάνεις με μπουρμπουλήθρες ως κόσμο ή περιβάλλον να κατονομάσεις.
Was für neugierige Tiere
deutsch | Ann Cotten
Niemand lebt von ihrem blassen Fleisch,
eigentlich können sie nur alles falsch machen.
Verschlucken Haken, ohne zu krepieren,
werden von Monofilamenten zerrissen.
Zerquetscht in Schleusen, in Schutzen
vor Fluten zerstückelt, eingezwängt in
Wasserregulierungseinrichtungen, tot
durch Unterführungskanäle geschoben,
fatal verstrickt in Treibnetzen und Reusen,
bringen red tides sie um,
Blüten von Algen vertragen sie nicht.
Sie mögen warmes Wasser, sie leben
in wilder Ehe mit kalorischen
Betrieben, untersuchen
die Wärmequelle, werden
von Propellern in Teile zerlegt.
Oft kratzen sie Kiele, und sie sterben
viel später an Infektionen oder
Blutungen der inneren Organe.
aus: unveröffentlicht
Audio production: 2007, Literaturwerkstatt Berlin
ΤΙ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΖΩΑ
griechisch
Κανείς δε ζει απ’ τη χλωμή τους σάρκα,
στην πραγματικότητα μόνο στραβά τα κάνουν όλα.
Καταπίνουν αγκίστρια χωρίς να ψοφάνε,
πετονιές τα ξεσκίζουν.
Λιωμένα σε υδατοφράκτες, κομματιασμένα
σε φράγματα για τις πλημμύρες, σφηνωμένα σε
υδρορρορυθμιστές, νεκρά
μέσα σε υπόγεια κανάλια σπρωγμένα,
θανάσιμα μπερδεμένα σε τράτες και κιούρτα,
τα σκοτώνουν τα red tides,
δεν αντέχουν τα άνθη των φυκιών.
Τους αρέσει το ζεστό νερό, ζουν
σε ελεύθερη συμβίωση με τα θερμικά
εργοστάσια, ερευνούν
τις θερμοπηγές, γίνονται
κομμάτια από τις προπέλες.
Συχνά καρίνες τα γδέρνουν, και πεθαίνουν
πολύ αργότερα από μολύνσεις ή
αιμορραγίες των εσωτερικών οργάνων.
Metonymie, wir
deutsch | Ann Cotten
Ich sprech für dich, lass gut sein.
Lass gut sein, sag ich. Sei
beruhigt, sage ich, ich formuliere,
da können, wenn ich fertig bin, wir beide rein.
Das Dichten, sagst du, macht dich schrecklich müde.
Das Ich-Sagen erschöpft mich mehr, sag ich.
Breit doch dein Wir aus, du, das meint uns beide,
und dann machen wir Picknick drauf. Wirklich,
ich bring das Wort nur schwer über die Zähne
hinaus, sie schlagen hart gegeneinander,
wenn du mich meinst, ich dich und Grinsen
allein kann in ne Harmonie uns schwemmen,
wir fragen: wollen wir? Du sagst: Ich schon.
Du auch? Während ich mich an deine Zähne lehne.
Schenk ein! Merum schlägt dich und mich
über den ganzen Nachmittag in
den Tannin, das schwere, rötlich
schwarze Kleid der, ja, Verwechselungen.
Verklinken, bis wir weder aus noch ein,
nur schwirrend wissen von den Buchstaben
zu schließen mehr, wessen Initialen
wir nun tatsächlich in die Buche graben
mit meinem Messer. Deines ist zu klein
und klappt zurück, wenn man den Winkel falsch
berechnet. Bin dabei zu ritzen "DU",
als du dein Werk mir zeigst: du ritztest "ELVIS".
Okay, wir machen Fehler. Doch es lacht
ob unsrer Anstalten das blanke Sein.
aus: Fremdwörterbuchsonette
Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag, 2007
Audio production: 2007, Literaturwerkstatt Berlin
ΜΕΤΩΝΥΜΙΑ, ΕΜΕΙΣ
griechisch
Μιλώ για σένα, είναι για καλό.
Είναι για καλό, λέω. Να ’σαι
ήσυχος, λέω, διατυπώνω,
όταν τελειώσω, μέσα θα μπούμε κι οι δυο.
Η ποίηση, λες, σ’ εξαντλεί τρομερά.
Να λέω Εγώ μ’ εξαντλεί, λέω, περίσσια.
Άπλωσε το Εμείς σου, και τους δυο μας χωρά,
πάνω του θα κάνουμε πικ νικ. Αλήθεια,
δύσκολα τη λέξη από τα δόντια αποσπώ,
αυτά μεταξύ τους με δύναμη χτυπούν,
όταν εμένα εννοείς, εσένα εγώ, κι ο
σαρκασμός στην αρμονία μάς ξεβράζει,
αναρωτιόμαστε: Θέλουμε; Εσύ λες: Θέλω.
Και συ; Ενώ εγώ στα δόντια σου ακουμπώ.
Βάλε κρασί! Το Merum μας ζαλίζει
ένα ολόκληρο απόγευμα
μες τις τανίνες, βαρύ κοκκινίζει
της σύγχυσής μας το μαύρο ένδυμα.
Τσουγκρίζουμε, ώσπου ούτε έτσι ούτε αλλιώς πια,
μόνο μες στη ζάλη φθόγγους προτάσσουμε
πόσο μάλλον ποιανού τ’ αρχικά
στον φλοιό της οξιάς πάνω όντως χαράσσουμε
με το μαχαίρι μου. Λιλιπούτειο το δικό σου
και διπλώνει, αν τη γωνία λάθος υπολογίσεις.
Έτοιμη είμαι να σκαλίσω «ΕΣΥ»,
όταν το έργο σου μου δείχνεις· σκάλισες «ELVIS».
Εντάξει, κάνουμε λάθη. Κι όντως γελά
με τις προετοιμασίες μας το κούφιο Είναι.