Antonio Cruz Romero 
Übersetzer:in

auf Lyrikline: 3 Gedichte übersetzt

aus: niederländisch nach: spanisch

Original

Übersetzung

Lijfrente

niederländisch | Vrouwkje Tuinman

Omdat jij ergens geld voor mij hebt neergelegd,
moet ik getest. Een mevrouw condoleert mij
met het verlies en schakelt naadloos naar de vragen.
Voor mijn antwoord kan ik kiezen uit ja of nee,
maar gaandeweg begrijp ik – ik heb al eens
een diploma behaald – dat het gaat om ja,
dat nee slechts decoratief aanwezig is.
Besef ik werkelijk welk verbond ik sluit? Met wie?
Klopt het dat ik verder geen advies wil?
Overzie ik de consequenties van de looptijd
en de gevolgen als ik die verbreek?
Doodgaan is overigens gratis.
Twintig minuten later feliciteert ze mij:
ik ben geslaagd. Er komen vijf vruchtbare jaren aan.

© Vrouwkje Tuinman
aus: Lijfrente
Amsterdam : Cossee, 2019

Renta vitalicia

spanisch

Puesto que en alguna parte dejaste dinero para mí,
tengo que comprobarlo. Una señora me da el pésame
por la pérdida y sin problema cambia a las preguntas.
Para mi respuesta puedo escoger sí o no,
pero paulatinamente entiendo —yo ya me saqué
antes un título— que eso es un sí,
y que el no solamente es decorativo.
¿Realmente me doy cuenta qué pacto estoy cerrando? ¿Con quién?
¿Es verdad que no quiero más consejos?
¿Preveo las consecuencias de su vigencia
y el resultado si lo rescindo?
Por lo demás morirse es gratis.
Veinte minutos más tarde me felicita:
Lo he superado. Llegan cinco fructíferos años.

Traducción: Antonio Cruz Romero

Condoleancekaarten

niederländisch | Vrouwkje Tuinman

Ik heb de meeste enveloppen opengemaakt,
 overwogen met de kaarten te kwartetten.
 Mag ik van jou van de paardenbloempluizen die paarse
 waar bijna niks meer aan zit? Dan wil ik van jou van de
 leliën de waterlelie, voor bij mijn daglelie en mijn trompet.
 Er zijn bruggen over allerhande wateren, zonsop- en
 -ondergangen en plaatjes die iets onduidelijks bedoelen.
 Het Wenen van de jaren twintig, twee meisjes op het strand,
 pandaberen en konijnen (nooit tegelijk), een half geverfde schuur.
 What’s he building in there? zou jij hebben gevraagd.
 Sommigen namen per ongeluk een stralend blije zegel.
 Er zijn ook vier berichten van de posterijen zelf,
 die klagen dat er oeps, te weinig is geplakt. Of ik even
 kan bijbetalen. Alsof ik heb gevraagd om al die bossen
 zonder blaadjes, alle voorgedrukte letters.
 ‘Zo veel wat we voelen, zo weinig wat we kunnen zeggen.’

© Vrouwkje Tuinman
aus: Lijfrente
Amsterdam : Cossee, 2019
Audio production: Nederlands Letterenfonds

Tarjetas de pésame

spanisch

He abierto la mayoría de sobres,
considerando jugar a las cartas con las tarjetas.
¿Me darías de las pelusas del diente de león las moradas
en las que no queda casi nada? Entonces quiero la tuya de
las lilas del nenúfar, para mi lirio de día y mi bignonia.
Hay puentes sobre aguas de todo tipo, salidas y
puestas de sol e imágenes a las que se refieren algo confusas.
La Viena de los años veinte, dos muchachas en la playa,
osos panda y conejos (nunca al mismo tiempo), un cobertizo medio pintado.
What's he building in there?* Hubieras preguntado.
Algunos escogieron por error un alegre y brillante sello.
También hay cuatro avisos del propio servicio postal,
que se queja de que uy, no están bien pegados. Si puedo
pagar un suplemento. Como si pidiera por todos esos bosques
sin hojas, todas las letras preimpresas.
«Tanto por lo que sentimos, y tan poco que poder decir.»

Traducción: Antonio Cruz Romero

Maart

niederländisch | Vrouwkje Tuinman

Elke dag kijk ik drie keer in de vijver.
Er drijven punten en koppeltekens
in elk hun eigen duikershelm. Als ze ogen hadden
konden ze naar buiten kijken.
Tot die tijd vindt langzaam een geboorte plaats
in het vergiet dat de punten tegen
de vissen beschermt, de koppeltekens –
en straks de nakomers niet helpt
zich tegen de eerste legers te verweren.
Vanmorgen evolueerde een van de streepjes
tot een komma. Er staat iets te gebeuren.

© Vrouwkje Tuinman
aus: Lijfrente
Amsterdam : Cossee, 2019
Audio production: Nederlands Letterenfonds

Marzo

spanisch

Cada día miro tres veces en el estanque. 
Flotan puntos y guiones
con su propio casco de buzo cada uno. Si tuvieran ojos
podrían mirar hacia afuera.
Hasta entonces un nacimiento tiene lugar lentamente
en el colador que protege a los puntos
de los peces, los guiones,
y luego los rezagados no ayudan
a defenderse contra los primeros ejércitos.
Esta mañana una de las rayitas
evolucionó a coma. Algo está por suceder.

Traducción: Antonio Cruz Romero