Donald Gardner 
Übersetzer:in

auf Lyrikline: 11 Gedichte übersetzt

aus: niederländisch nach: englisch

Original

Übersetzung

Bouwplaats

niederländisch | Vrouwkje Tuinman

Een man wordt weggereden en vanbinnen bekeken.
Wat terugkomt: een bakje met een bril erin, één sok,
de ander is verdwenen. ‘Wij weten ook niet waar hij is gebleven.’

Een man ligt in een bed dat hem vanonder koel houdt
en vanboven alles toont: de slangen, lijnen, een lichaam in
tweeën, lichtjes overal aan vast. Zijn ogen kijken nergens naar.

Een man schudt lakens heen en weer, trekt met zijn schouders
en zijn benen. Ik zie het maar heel even, dan wordt hij weggemaakt,
en zie ik het de hele nacht terwijl hij slaapt.

Er is een man die knippert dat hij ons verstaat, die grote ogen
opzet bij alles wat verbaast, en dat is alles, bijvoorbeeld dat hij
niets kan zeggen. Hij trekt de buizen uit die hem beperken.

Mijn man klaagt over de jukebox die hem in leven houdt. Die piept
en blaast als hij meldt dat hij naar huis toe gaat. Naar het station.
Maakt niet uit welk. Hij hoeft alleen maar op te staan.

Er is een vrouw die belt dat ik nu moet komen omdat de man
omlaag gehouden wordt. Ik tel vier verplegers die zijn hele lijf en halve
hart het bed in drukken. Twee banden en twee blauwe wanten.

‘Hé lief!’ Mijn man heeft geen idee dat ik hier eerder was. Dat hij
hier al langer is, waar ik het over heb. Hij heeft zin in dingen die hij eigenlijk
niet lust. Hij verft zijn gezicht met vlaflip, zuigt cup-a-soup en proost

met roze prik, wil nog een glas, is het waar dat hij mij al eerder
zag? Dat hij hier al langer was? Hij is een man die beter thuis kan zijn.
Hij ligt, fluistert hij, naast iemand die aan het sterven is.

Dat is geen goede plek om lang te blijven. Er is een man die last heeft
van bezoek, die lacht om het bezoek, die het bezoek een uur erna weer kwijt is.
Gelukkig is het heel gezellig hier, met al die vrouwen. ‘Wilt u met mij trouwen?’

Er ligt een man die zapt van SBS6 naar SBS6 en dan naar SBS6,
omdat de rest volgens hem niet werkt. Op het scherm belandt
iemand met zijn ballen in een rekstok. Hij lacht, grijpt naar zijn zak,

de slang die zijn geslacht beknelt, hij trekt, het ding zit dieper dan hij dacht.
Een man plast in de wasbak, een alarm gaat af, de man krijgt straf.
‘Hé lief!’ roept hij naar mij, ik ben er ook, we zijn er dit keer allebei.

Er ligt een man te wachten op wat komt. Hij scharrelt door de afgelopen week.
Hier scheurde hij, daar schudde hij, hij leerde zitten, drinken, schrijven,
onthouden dat hij steeds vergeet. Hij is nog altijd één sok kwijt.

© Vrouwkje Tuinman
aus: Lijfrente
Amsterdam : Cossee, 2019
Audio production: Nederlands Letterenfonds

Building works

englisch

A man is wheeled off and is looked at from inside.
What comes back is a box with a pair of glasses, a single sock,
the other has vanished. ‘We don’t know where it ended up.’

A man lies in a bed that keeps him cool from underneath
and on top displays everything: tubes, leads, a body in
two parts, lights attached everywhere. His eyes gaze nowhere.

A man shakes sheets back and forth, tugs with his shoulders
and legs. I only see it a moment, then he’s put
to sleep, and I see it all night long while he’s still out.

There is a man who blinks to say he understands us, who puts on
wide eyes for everything that surprises him, and that is everything.
For instance, that he can’t speak. He pulls out the tubes that get in his way.

My husband complains about the jukebox that keeps him alive. That squeaks
and puffs when he states that he’s going home. To the railway station.
Doesn’t matter which. All he needs to do is stand up.

There’s a woman who phones that I must come now because the man
is being held down. I count four nurses who squeeze his entire body and half
heart into the bed. Two belts and two blue mitts.

‘Hi sweetie!’ My husband has no idea I was here before. That he’s
been here longer, what I’m talking about. He’s hungry for things he doesn’t
really like. He daubs his face with custard, sips on cup-a-soup and toasts me

in pink lemonade, wants a second glass, is it true he saw me
before? That he’s been here longer. He’s a man who’s better off at home.
He whispers, that he’s lying next to someone who’s dying.

This is not a place to stay in long. There’s a man who is bothered by
visitors, who laughs at visitors, who forgets he’s had visitors an hour ago.
Luckily, it’s very jolly here with all these women. ‘Will you marry me?’

There’s a man lying here who zaps from Sky TV to Sky TV and then to Sky,
because, he says, the other channels don’t work. On the screen
someone lands with his balls caught on a high bar. He laughs and grabs his scrotum,

the tube that traps his genitals, he tugs, the thing goes deeper than he thought.
A man pisses in the basin; an alarm goes off; the man is punished.
‘Hi sweetie!’ he shouts at me, I’m here too, this time we’re here together.

There’s a man lying there waiting for what’s coming. He potters the whole week.
Here he tore, there he shook, he learned to sit, drink, write,
to remember that he’s always forgetting. He’s still missing that one sock.

Translated into English by Donald Gardner

Bedscène

niederländisch | Vrouwkje Tuinman

De eerste keer dat ik iemand dood vond
met zijn handen omhoog was het een kikker,
platgereden op de Lauwerecht en perfect
gedroogd. Hij mocht niet mee naar huis
van degene met wie ik liep. Sindsdien
heb ik spijt, en kijk ik elke keer als ik
die straat door rijd of ik de kikker zie.

Pas twintig jaar later zag ik hem, heel
ergens anders, net zo plat, maar nu
met één hand omhoog en één op zijn hart.

De volgende keer dat ik iemand dood vond
met zijn handen omhoog was jij het,
achterover in bed, je armen en
benen gespreid alsof je hoopte zo
meer lucht te krijgen, de zuurstof die
doelloos om jouw leeggelopen borst
heen dreef, die nooit je hart bereikte.

Iemand hield een zakje voor me open.
Nu bezit ik jouw ring en een platte kikker,
ik rijd ondienstig door de straten.

© Vrouwkje Tuinman
aus: Lijfrente
Amsterdam : Cossee, 2019
Audio production: Nederlands Letterenfonds

Bed scene

englisch

The first time I found someone dead
with his hands raised, it was a frog,
flattened on the Lauwerecht and perfectly
dried. The person I was walking with
wouldn’t let me bring him home. I’ve felt bad
about it ever since and every time I drive along
that street I look to see if the frog is there.

Twenty years later I saw him, somewhere
quite different, just as flat, but now 
with one hand raised and the other on his heart.

The next time I found someone who was dead
with his hands raised, it was you,
leaning over backwards in bed, your arms and
legs stretched out as though you’d hoped
to get more air like that, the oxygen that
aimlessly streamed around your emptied
chest, that never reached your heart.

Someone held a bag open for me.
Now that I am the owner of your ring and a flattened frog,
I drive pointlessly round the streets.

Translated into English by Donald Gardner

stamboom

niederländisch | Rozalie Hirs

moeder femme fatale uit de modder getrokken vader onkruid groeit overal bracht de geest van moedermoeder verhalenvlinder goed voor levenslang moedervader in blauwe jaguar gesuikerde paaseitjes getoverd moederbroer vier jaar oud in pyjama met de pont over het IJ moedermoedermoeder jonggestorven moedermoedervader bariton aan vrouwen en drank teloorgegaan moedermoedervadermoeder wierp de delving de overtoom in een sok 100 gespaarde guldens droom aan het voeteneind moedervaderzus verstoten voor gek versleten huissloof geboren 19 oktober 1919 moedervaderzus vermeende moedermoeder vadermoeder gedachte verbinding tussen alles tractatus vadervader die voor sigaren en een borrel brievenschrijver van de buurt vadermoedermoeder ongehuwd zonder middelen vadermoedervader in vlees en bloed verstoten uit de naam van de steen het fortuin van zijn vadermoedervadervader eerste verffabrikant van nederland te haarlem verspeeld aan paarden verdronk zijn 19e verjaardag vadervadermoeder kreeg 15 kinderen waarvan de jongste vadervader levensboom komt daar nu leven van muziek of woorden dan? 

© Rozalie Hirs
aus: Geluksbrenger
Amsterdam: Querido, 2008
ISBN: 978-90-214-3503-9
Audio production: Haus für Poesie, 2018

family tree

englisch

mother femme fatale pulled from the mud father weeds grow everywhere brought the spirit from mothermother butterfly of tales worth a lifetime motherfather in blue jaguar sugar-coated easter eggs of magic motherbrother four years old ferried in pyjamas across the river IJ mothermothermother died young mothermotherfather baritone undone by women and drink mothermotherfathermother threw the digging of the overtoom in a sock 100 saved guilders dream at the foot of the bed motherfathersister cast away household drudge dismissed as mad born 19 october 1919 motherfathersister alleged mothermother fathermother imagined link between everything tractatus fatherfather for cigars and a drink neighbourhood letter writer fathermothermother unmarried without means fathermotherfather in flesh and blood repudiated in the name of the stone the fortune from his fathermotherfatherfather first paint manufacturer in the netherlands established in haarlem gambled away on horses drowned his 19th birthday fatherfathermother had 15 children of whom the youngest fatherfather living tree brings to life music or is it words?

Translation: Donald Gardner

een dag

niederländisch | Rozalie Hirs

vliegende ogen met verende vleugels lichten geworpen
op een landkaart getekend in handen vlammend
klaarwakker dat zei ik toch niet een ademloos lichtgewicht
honingmerk en stuifmeel van levende klaprozen blauwe
velden korenbloemen als ontpopte hoofden eenogige
wolkeloze lucht waar dromen vandaan tevoorschijn
komen als zijderupsjes zich in duizenden meters
spinnende talen op grijsgroene moerbeibladen bedekt
met haartjes onthullende draden een verliefde zon
tegemoet komen zomaar zonder opdracht of regen
strekkende voelsprieten even een aanraking
van uitslaande vleugels naar wat is (een dag)

waar komen vlinders vandaan die invasie van lentelijke
lichtgevoeligheid ondragelijk bijna witte vleugels
gespikkeld uit een droom ontwaakte nacht zo vroeg
een hand vol ochtenddauw gedronken van glanzende
grassprieten en enige uren die klonken als zware klokken
in een dorp tussen niet gespecificeerde bergen
waar mensen wonen ergens op aarde uit haar voegen
prei en uien oogsten appels in een gaard en bomen bloeien
druiven barsten voor rijping in roestvrijstalen tonnen
en straks een neus verleiden het verhemelte dan
over de tong gaan als voorproef op wie vannacht
in enige uren aanloop van opnieuw (een dag)

verschijnt in het raam een land van ijsvogels
dan kraken ijsbloemen op warme adem naar lippen
bewegen als herinneringen losgelaten haren langs wolken
niet door gespikkelde vlinders of de wind bezochte wegen
een huis de struik in een berm bevroren regenwater
verdwijnt aarde onder een witte in lichtstralen
verpakte glinsterende oppervlakte tekenen diezelfde
wolken van weer wat nevel voorbij de koude morgen
springen vlokjes het licht in een welving
van horizonnen laten vinger voor vinger schaduwen
glijden langs bomen wakker worden zich herhalen
woord voor woord een ademen (een dag)

© Rozalie Hirs
aus: Gestamelde werken
Amsterdam: Querido, 2012
ISBN: ISBN 978-90-214-4243-3
Audio production: Haus für Poesie, 2018

a day

englisch

flying eyes with springy wings lights shed
on a map sketched in hands flaming
wide-awake I didn’t say that a breathless featherweight
nectar guide and pollen of living poppies blue
fields of cornflowers like heads popping out a one-eyed
cloudless sky that dreams emerge from
silkworms in thousands of yards
spinning languages on green-grey mulberry leaves covered
with hairs revealing threads come to meet
an amorous sun just like that uninvited or rain
stretching antennae for just a moment a touch
of unfolding wings towards what is (a day)

where do butterflies come from that invasion of springlike
sensitivity to light unbearable off-white spotted
wings woken from a dream night so early
a handful of morning dew drunk from shining
leaves of grass and a few hours that sounded like deep bells
in a village between non-specified mountains
where people live somewhere on earth harvest leaks and onions
in the crevices apples in an orchard and trees blossom
grapes burst for fermenting in stainless steel barrels
soon tantalize a nose the palate then
slide over the tongue as a foretaste of who tonight
in a few hours prelude to once more (a day)

is a country of kingfishers revealed in the window
then frost flowers crackle on warm breath towards lips
move like memories, loosened hair past clouds
paths not visited by spotted butterflies or the wind
a house the brushwood rainwater frozen in a roadside verge
earth vanishes under a white glittering expanse
wrapped in rays of light the same clouds sketch
again some mist past the chilly morning
flakes spring into the light an arching
of horizons lets shadows finger by finger
glide past trees wakeup repeat oneself
word for word a breathing into (a day)

Translation: Donald Gardner

wetmatigheden

niederländisch | Rozalie Hirs

in de vrijgegeven storm vind ik mijn stoel in de hemel
klimt het vliegtuig langs wolken het licht tegemoet ontdekt

slaperig vanmorgen als vliegende visser op weg onzichtbare
sprong bliksemend door een ademende vlucht vogels

de bloeiende amandelboom bloedmooiste streek aan een meer
een heuvel nevelig dal door hogere heuvels versterkt aangroeiend

tot stad waar overstromende rivieren zonnewendes glanzen
van levenden en geliefden aan niemand toebehoren aan elkaar

raken vallend het laatste nieuws opvangen vandaag
bijvoorbeeld in een omgeving van enige mensen en dingen

© Rozalie Hirs
aus: Geluksbrenger
Amsterdam: Querido, 2008
ISBN: 978-90-214-3503-9
Audio production: Haus für Poesie, 2018

patterns

englisch

in the circulated storm I take up my seat in the skies
the plane climbs past clouds towards the light discovers

sleepy this morning like a flying fisherman en route invisible
leap lightning-striking through a breathing flock of birds

the flowering almond tree utterly gorgeous region on a lake
a hill misty valley buttressed by higher hills expanding into

a town where flooding rivers solstices shine
of the living and lovers belonging to nobody touching

each other falling receiving the latest news today
say in surroundings of a handful of people and things

Translation: Donald Gardner

[want onder normale omstandigheden / was de publieke sfeer gestorven]

niederländisch | Frank Keizer

want onder normale omstandigheden
was de publieke sfeer gestorven
en had de stad zich vernieuwd
feit waarvan ik meeprofiteer
dus grijp ik niet in
in de cultuur
want dat doet de bureaucraat al voor mij
als normaal mens
sta ik bij de grens en wordt mijn goede beheersing
inzet om binnen te komen
mijn blankheid en verwarring
zijn mechanismen die ik niet vertrouw
ik word (uitweg die geen uitweg is) ambivalent
over mijn onttovering
vraag me af op welk punt
ik wakker ben geworden
als de opportunist die ik was

© Frank Keizer & Uitgeverij Polis
aus: Onder normale omstandigheden
Uitgeverij Polis, 2016
Audio production: Literaturwerkstatt / Haus für Poesie, 2016

[because under normal circumstances the public domain had died]

englisch


because under normal circumstances
the public domain had died
and the city had been redeveloped
a fact I too benefit from
so I don’t intervene
in cultural matters
because the bureaucrats already do that for me
as a normal person
I am at the border and deploy my good
behaviour to get across it
my whiteness and confusion
are mechanisms I don’t trust
I become (way out that is no way out) ambivalent
about my disenchantment
wonder at what point
I woke up
as the opportunist I was

Translated by Donald Gardner

[want onder normale omstandigheden / had ik mijn identiteit overbodig verklaard]

niederländisch | Frank Keizer

want onder normale omstandigheden
had ik mijn identiteit overbodig verklaard
(wat me eenzaam en arrogant maakte)
identiteit vond ik bij anderen
die zichzelf waren
zelf was ik als ongemarkeerde vrij
ik bezat de ware vrijheid
en verzilverde haar
toch ging ik op zoek
naar mijn eigen verneuktheid
want vanbinnen was ik leeg
politiek dichter werd ik op podia en in tijdschriften
en academicus op de universiteit
zij creëerden mij
en vulden me in want ik was invulbaar
nu ontmantel ik mijzelf
en verlaat ik de jaren negentig
ik verlies de symbolische functie
de antisymboliek van de symbolische moord
en de illusoire vrijheid
als rommelige hoop particuliere eigenschappen
ben ik losgeweekt uit de reeks
en de greep van het bestuur
opgetild uit de schoot van Wim Kok
breek ik mijzelf af
tot het lichtste ding
het zachtste ding
ik ben kapot en zing

© Frank Keizer & Uitgeverij Polis
aus: Onder normale omstandigheden
Uitgeverij Polis, 2016
Audio production: Literaturwerkstatt / Haus für Poesie, 2016

[because under normal circumstances I had declared my identity redundant]

englisch

because under normal circumstances
I had declared my identity redundant
(it made me lonesome and arrogant)
I found identity in other people
who were themselves
as for me I was unmarked and free
I possessed the real freedom
and cashed it in
even so I went looking
for my own fuckedupness
because I was empty inside
I became a political poet on the stage and in magazines
and an academic at the university
they created me
and because I was infillable they filled me in
now I dismantle myself
and say goodbye to the nineties
I lose the symbolic function
the antisymbolism of the symbolic murder
and the illusory freedom
as a messy heap of personal properties
I have become detached from the series
and the grasp of the government
dislodged from the lap of Wim Kok
I demolish myself
and become the lightest thing
the softest thing
I am broken and I sing

Translated by Donald Gardner

[want onder normale omstandigheden / ben ik opgegroeid]

niederländisch | Frank Keizer

want onder normale omstandigheden
ben ik opgegroeid
en in de crisisjaren ben ik volwassen geworden
dus is mijn poëzie een poëzie
van de crisis
waarin ik uiteengespat ben en schrijf
met wat er overblijft
de rotzooi die ik niet opruim
maar warm laat worden
in mijn handen, ingewanden
en het netwerk
dat oververhit raakt
en de weinig fijnzinnige realiteit toont
van iemand
die zevenentwintig is in 2015
en aan de beschrijving van zijn realiteit niet toekomt

© Frank Keizer & Uitgeverij Polis
aus: Onder normale omstandigheden
Uitgeverij Polis, 2016
Audio production: Literaturwerkstatt / Haus für Poesie, 2016

[because under normal circumstances I have grown up]

englisch

because under normal circumstances
I have grown up
and I became an adult during the crisis years
my poetry is a poetry
of the crisis
in which I have burst open and write
with what remains
the mess I don’t clean up
letting it grow warm
in my hands, my innards
and the network
that gets overheated
showing the not exactly subtle reality
of someone
who is twenty-seven in 2015
and doesn’t add up to the description of his reality

Translated by Donald Gardner

[we zeggen we]

niederländisch | Frank Keizer

we zeggen we
hebben geen theorie nodig
maar de theorie overleeft
de theorie sijpelt door
in gemompel
in hongerige monden
in seks en in breekbaarheid
breekbaarheid is belangrijk
is aanraking, is democratie en dus
is het geen kwestie
er is geen parlementaire vertegenwoordiging mogelijk
geen transformatie
goede stress en zekerheid worden voor mij gemaakt
in Bangladesh
niet geëmancipeerder
maar dommer worden, waarmee ik wil zeggen
falen zonder bijbedoelingen
want ik probeer me voor te stellen
hoe een herstelde wereld eruitziet
en denk dan aan de zakken chips en het nationale sentiment
waarvan ik eet en ik eet
tot ik misselijk word

© Frank Keizer & Uitgeverij Polis
aus: Onder normale omstandigheden
Uitgeverij Polis, 2016
Audio production: Literaturwerkstatt / Haus für Poesie, 2016

[we say we]

englisch

we say we
don’t need any theory
but theory survives
theory seeps through
into mumbling
into famished mouths
into sex and into fragility
fragility is important
is touch, is democracy and thus
it is no issue
no parliamentary representation is possible
no transformation
positive stress and security are made for me
in Bangladesh
not more emancipated
but  more stupid, by which I mean
failing without ulterior motives
because I am trying to imagine
what a repaired world would look like
and then I think of the packets of crisps and the national sentiment
that I eat and I eat
till I get sick

Translated by Donald Gardner

[es gibt kein richtiges Leben im Falschen]

niederländisch | Frank Keizer

es gibt kein richtiges Leben im Falschen
leer ik van Adorno, en daar heb ik
een tijdlang gezwegen
en toch doorgeleefd
hoe kan ik zo veel lullen
in mijn vastlopen
ik schrijf mijn affecten
dat ze me pijn doen
en vraag ze waarom ze me niet willen veranderen
daarna heb ik veel gezocht met Google
dat ook niet weet hoe het voelt
leven in de eenentwintigste eeuw
bedoel ik, dat is iets proberen
je stoten aan verbanden en buigzaamheid
hoe voelt dat?

© Frank Keizer & Uitgeverij Polis
aus: Onder normale omstandigheden
Uitgeverij Polis, 2016
Audio production: Literaturwerkstatt / Haus für Poesie, 2016

[es gibt kein richtiges Leben im Falschen]

englisch

es gibt kein richtiges Leben im Falschen
Adorno tells me, and for a while
I’ve kept quiet about that
and still gone on living
how can I blather so
when I’m so bogged down
I write my feelings
that they make me suffer
and ask them why they won’t change me
after that I did many searches on Google
which also doesn’t know how it feels
to be alive in the twenty-first century
I mean, that’s trying something
bumping up against connections and flexibility
how does that feel?

Translated by Donald Gardner

[het lijkt wel alsof ik in handen van rabiate democraten]

niederländisch | Frank Keizer

het lijkt wel alsof ik in handen van rabiate democraten
ben gekomen, gewetensvolle mensen
als wij die in het weekend werken en ook geen zin hebben
in de oorlog van allen tegen allen
maar ik ben in Brussel
doe wat ik leuk vind
en word daar soms voor betaald
de nieuwe werkideologie is niet kwaadwillig
murwheid heeft consequenties
bestaan is overleven en oprechtheid een vorm
van ontgoochelde luxe
links is dom geworden
en zonder Europese steun
kan er helemaal niets
dus beleggen we vergaderingen, en die lokken er nog een uit
hoe organiseren we elkaar?
ik zeg dit nooit meer, en daarna ben ik vrij
de perfecte storm is een bui
in de verenigde kleuren van Benneton

© Frank Keizer & Uitgeverij Polis
aus: Onder normale omstandigheden
Uitgeverij Polis, 2016
Audio production: Literaturwerkstatt / Haus für Poesie, 2016

[it feels like I’ve fallen into the hands of rabid democrats]

englisch

it feels like I’ve fallen into the hands of rabid
democrats, dutiful people like us
who work weekends and have no wish
to take part in the war of each against all
but I’m in Brussels
I do what I like doing
and sometimes get paid for it
the new work ethics is not spiteful
being worn out has consequences
existence means survival and sincerity is a form
of disillusioned luxury
the left has become stupid
and nothing can be achieved
without European backing
so we set up meetings and these lead to other meetings
how can we organize each other?
I’ll never say this again and after that I’m free
the perfect storm is a shower
in the united colours of Benneton

Translated by Donald Gardner