Ghayath Almadhoun (غياث المدهون)

Mi, razneseni u paramparčad, čije meso leti zrakom poput kapi kiše, upućujemo duboko izvinjenje svima u ovom civilizovanom svijetu, muškarcima, ženama i djeci, jer smo se slučajno pojavili u njihovim mirnim domovima bez dopuštenja. Izvinjavamo se što smo utisnuli naše odsječene dijelove tijela u njihova snježnobijela sjećanja, što smo narušili sliku normalnog, cjelovitog ljudskog bića u njihovim očima, što smo imali drskosti da niotkuda uskočimo u dnevne novine, u stranice na internetu i na papiru, noseći ništa sem krvi i spaljenih ostataka. Izvinjavamo se svima onima koji nisu imali hrabrosti pogledati direktno u naše povrede iz straha da će ih previše užasnuti, kao i onima koji nisu mogli dovršiti svoje večere nakon što su slučajno ugledali naše svježe slike na televiziji. Izvinjavamo se za patnju koju smo prouzročili svima koji su nas vidjeli takve, neuljepšane, bez pokušaja da se ponovno sastavimo, sklopimo naše ostatke prije nego što se pojavimo na njihovim ekranima. Izvinjavamo se, takođe, izraelskim vojnicima koji su uložili trud da pritisnu dugmad u svojim avionima i tenkovima i raznesu nas na komade, i žao nam je što smo tako grozno izgledali nakon što su uperili svoje granate i bombe pravo u naše meke glave, i zbog sati koje će sada provoditi po psihijatrijskim bolnicama, pokušavajući ponovno postati ljudi, ono što su bili prije naše transformacije u odbojne dijelove tijela koji ih progone kad god pokušaju zaspati. Mi smo ono što ste vidjeli na svojim ekranima i u novinama, a kada biste se potrudili da iznova složite dijelove, poput slagalice, dobili biste jasnu sliku o nama, toliko jasnu da ne biste više ništa mogli učiniti.

Rydym ni, sy'n ddarnau bach ar wasgar, ni, y mae talpiau o'n cnawd yn tywallt o'r awyr fel glaw, yn cynnig ein hymddiheuriadau dwysaf i bawb yn y byd gwareiddiedig hwn – yn ddynion, yn fenywod ac yn blant – am i ni ymddangos yn anfwriadol ac heb eu caniatâd yn eu cartrefi. Ymddiheurwn am serio rhannau toredig o'n cyrff ar wynder pur eu cof, am i ni droi ar ei waered ddelwedd y person normal a chyflawn yn eu llygaid hwy, am ein ddigywilydd-dra wrth ymddangos mor ddirybudd ar fwletinau newyddion a thudalennau'r we a'r wasg, yn noethlymun ar wahân i'n gwaed a'n gweddillion llosg. Ymddiheurwn i'r rhai hynny nad oeddent yn ddigon dewr i edrych yn syth at ein anafiadau rhag ofn iddynt ddychryn yn ormodol, ac i'r rhai hynny fethodd â gorffen eu swper wedi iddynt weld lluniau newydd ohonom ar y teledu. Ymddiheurwn am y dioddefaint y bu inni ei achosi i bawb a'n gwelodd felly, yn ddiaddurn, heb unrhyw ymdrech gan neb i'n rhoi yn ôl at ein gilydd neu gael trefn ar ein haelodau cyn inni ymddangos ar eu sgriniau. Rydym yn ymddiheuro hefyd i filwyr Israel, aeth i'r fath drafferth i bwyso'r botymau yn eu hawyrennau a'u tanciau i'n chwythu'n dipiau, ac ymddiheurwn am ba mor hyll oedd ein golwg ni wedi iddyn nhw anelu eu ffrwydron yn syth at ein pennau meddal, ac felly hefyd am yr oriau lawer y byddant yn eu treulio gyda hyn yng nghlinigau seicatryddion, yn ceisio bod yn ddynol eto, fel yr oedden nhw o'r blaen, cyn ein trawsnewidiad yn dameidiau o gyrff sy'n eu dilyn pryd bynnag y byddant yn ceisio cysgu. Ni yw'r pethau a welsoch ar eich sgriniau ac yn y wasg, a phe gwnaech ymdrech i roi'r darnau at ei gilydd, fel jig-so, fe gaech ddarlun clir ohonom, mor glir nes na allech wneud dim oll. 

2008 

Vi, som spredes i stumper og stykker, vi, hvis kød falder som regn, vi giver vores uforbeholdne undskyldning til alle i den civiliserede verden, mænd, kvinder og børn, fordi vi utilsigtet fremtrådte i deres fredelige hjem uden at bede om tilladelse. Vi undskylder for at indprente vores kropsdele og indvolde i deres snehvide minder, for at krænke billedet af det normale og hele menneske i deres øjne, og for at have haft den uforskammethed pludselig at dukke op i nyheder, på internetsider, i pressen, nøgne uden andet end vores blod og de forkullede rester af vores lig. Vi undskylder over for alle, som ikke havde mod til at se direkte på vores skader af frygt for at få det dårligt, vi undskylder over for dem, som ikke kunne spise aftensmaden færdig efter de blev udsat for nye billeder af os på tv. Vi undskylder for den lidelse, vi har påført alle som så os sådan, på tv. Vi undskylder for den lidelse, vi har påført alle, som så os sådan, blotlagte, i brudstykker, uden der var gjort nogen forsøg på at sy os sammen eller samle os op, før vi fremvistes på tv-skærmene. Vi undskylder også over for de israelske soldater, som tog sig tid til at trykke på knappen i deres fly og tanks og på deres bomber for at sprænge os itu, og vi er kede af, hvor forfærdelige vi så ud efter de rettede deres granater og bomber direkte mod vores bløde hoveder, vi er kede af alle de timer, de nu skal bruge i psykiatriske klinikker for at prøve på at blive mennesker igen, sådan som de var, før vi blev forvandlet til modbydelige kropsdele, som hjemsøger dem, når de forsøger at sove. Vi er de ting, I har set på jeres skærme og i pressen, og hvis I gør jer umage for at få delene til at passe sammen, som i et puslespil, så vil I få et klarere billede af os, så klart, at I aldrig mere bliver i stand til at gøre noget som helst.

Wir, die wir als Splitter umherfliegen, als Fleisch herabregnen, entschuldigen uns aufrichtig bei dieser zivilisierten Welt, bei jedem Einzelnen, bei Männern, Frauen und Kindern, weil wir ohne Erlaubnis und ganz unabsichtlich bei ihnen zu Hause aufgetaucht sind, wir entschuldigen uns für den Eindruck, den unsere Körperteile in ihrem schneeweißen Gedächtnis hinterlassen haben, wir entschuldigen uns, weil wir dem Bild vom – ihrer Meinung nach – natürlichen, vollkommenen Menschen einen Kratzer verpasst haben, weil wir mit großer Unverschämtheit ganz unvermittelt über die Meldungen der Nachrichten, über die Internetseiten und die Zeitungen gesprungen sind, nackt bis aufs Blut und die verkohlten Überreste unserer Körper, wir entschuldigen uns bei allen Augen, die es nicht wagen, unsere Wunden direkt anzusehen, damit sie nicht zu zittern beginnen, und wir entschuldigen uns bei jedem, der sein Abendessen nicht beenden konnte, nachdem er von unserem frischen Anblick im Fernseher überrumpelt wurde, wir entschuldigen uns für die Schmerzen, die wir all jenen hinzugefügt haben, die uns so sahen, ohne Aufhübschung oder den Versuch, unsere Überreste und Körperteile wieder zusammenzusetzen, bevor wir auf den Bildschirmen erscheinen, und wir entschuldigen uns auch bei den israelischen Soldaten, die sich die Mühe machten, auf die Knöpfe in ihren Flugzeugen und Panzern zu drücken, um uns in Einzelteile zu verwandeln, wir entschuldigen uns bei ihnen für die hässlichen Bilder, zu denen wir wurden, nachdem sie mit ihren Bomben direkt auf unsere weichen Köpfe zielten, und für die Stunden, die sie jetzt in den Praxen von Psychologen verbringen, um wieder zu jenen Menschen zu werden, die sie waren, bevor sie uns zu abstoßenden Körperteilen machten, die sie sogar im Schlaf verfolgen, wir sind die Dinge, die ihr auf den Bildschirmen und in den Zeitungen gesehen habt, und wenn ihr euch Mühe geben würdet, sie wie ein Puzzle wieder zusammenzusetzen, dann erhieltet ihr ein klares Bild von uns, so klar, dass ihr nicht mehr in der Lage wärt, etwas zu tun.

2008

Εμείς, τα σκόρπια θραύσματα και η βροχή από σάρκες, προσφέρουμε τη βαθύτατη απολογία μας στον καθένα από τούτο τον πολιτισμένο κόσμο, στον καθένα χωριστά, άντρα, γυναίκα και παιδί, γιατί άθελά μας μπήκαμε στα φιλήσυχα σπίτια τους χωρίς να ζητήσουμε την άδεια, απολογούμαστε που αφήσαμε ίχνη από τα κομμάτια μας πάνω στις λευκές σαν χιόνι αναμνήσεις τους, γιατί προσβάλαμε την εικόνα του αρτιμελή, φυσιολογικού ανθρώπου στα μάτια τους, γιατί ξεδιάντροπα τρυπώσαμε στα ξαφνικά μες στα δελτία ειδήσεων, τις διαδικτυακές σελίδες και τα φύλλα των εφημερίδων, γυμνοί, ντυμένοι μοναχά το αίμα μας και της καρβουνιασμένης σάρκας μας τ’ απομεινάρια, απολογούμαστε σ’ όλα τα μάτια που δεν τόλμησαν να κοιτάξουν κατάματα τις πληγές μας για μην τα βρει η φρίκη, απολογούμαστε σε όποιον δεν μπόρεσε ν’ αποτελειώσει το δείπνο του όταν απρόσμενα αντίκρισε πρόσφατες φωτογραφίες μας στην τηλεόραση, απολογούμαστε για την οδύνη που προκαλέσαμε σε όποιον μας είδε έτσι, πληγές ανοιχτές κι απεριποίητες, απομεινάρια και κομμάτια που δεν συγκολλήθηκαν πριν βγούμε στις οθόνες, απολογούμαστε επιπλέον στους Ισραηλινούς στρατιώτες που ανέλαβαν το βαρύ έργο να πατήσουν τα κουμπιά στα αεροσκάφη και τα τανκς τους για να μας κομματιάσουν, απολογούμαστε σ’ εκείνους για την απεχθή εικόνα στην οποία μετατραπήκαμε αφού έριξαν τις βόμβες τους κατευθείαν πάνω στα τρυφερά μας κεφάλια και για τις ώρες που θα περάσουν τώρα στους ψυχιάτρους για να ξαναγίνουν άνθρωποι, όπως ήταν πριν καταντήσουμε αποτρόπαια μέλη που τους κατατρέχουν κάθε φορά που προσπαθούν να κοιμηθούν, είμαστε τα πράγματα που είδατε στις οθόνες και τις εφημερίδες κι αν προσπαθήσετε να βάλετε μαζί όλα τα κομμάτια όπως συνθέτουμε ένα παζλ, θα αποκτήσετε μια ξεκάθαρη εικόνα για μας, ξεκάθαρη σε τέτοιο βαθμό που δεν θα μπορείτε πλέον να κάνετε απολύτως τίποτα. 

2008

Nosotros, que estamos esparcidos en fragmentos, cuya carne vuela por el aire como gotas de lluvia, ofrecemos nuestras profundas disculpas a todos los habitantes de este mundo civilizado, hombres, mujeres y niños, porque hemos aparecido involuntariamente en sus pacíficos hogares sin pedir permiso. Pedimos disculpas por haber estampado partes de nuestro cuerpo cercenado en su memoria de blanca nieve, porque hemos violado la imagen del ser humano normal y entero a sus ojos, porque hemos tenido la impertinencia de aparecer repentinamente en los informativos y en las páginas de Internet, desnudos salvo por nuestra sangre y nuestros restos carbonizados. Pedimos disculpas a todos aquellos que no tuvieron el valor de mirar directamente nuestras heridas por temor a horrorizarse demasiado, y a los que no pudieron terminar su cena después de haber visto inesperadamente imágenes frescas de nosotros en la televisión. Pedimos disculpas por el sufrimiento que causamos a todos los que nos vieron así, sin adornos, sin que se intentaran unir o recomponer nuestros restos antes de que apareciéramos en sus pantallas. También pedimos disculpas a los soldados israelíes que se tomaron la molestia de pulsar los disparadores de sus aviones y tanques para hacernos volar en pedazos, y lamentamos el horrible aspecto que teníamos después de que apuntaran sus proyectiles y bombas directamente a nuestras blandas cabezas, y por las horas que tendrán que pasar en las clínicas psiquiátricas, tratando de volver a ser humanos, como lo eran antes de su transformación en repulsivos fragmentos de cuerpo y que les persiguen cada vez que intentan dormir. Somos lo que han visto en sus pantallas y en la prensa, y si hicieran un esfuerzo por encajar las piezas, como un rompecabezas, obtendrían una imagen clara de nosotros, tan nítida que no podría hacer nada con ella.

2008

Við, sem fljúgum um loftið í flísum og rignum til jarðar eins og kjötstykki, við biðjum íbúa hins siðmenntaða heims alveg innilegrar afsökunar, hvern og einn einasta, menn, konur og börn, á því að dúkka svona upp á þeirra öruggu heimilum án leyfis. Við biðjumst afsökunar á því varanlega marki sem innyfli okkar hafa sett á drifhvítt minni þeirra, á því að skaða hugmynd þeirra um hina fullkomnu og heillegu manneskju. Blygðunarlaust höfum við stokkið lóðbeint inn í fréttatíma og skotið upp kollinum á vefsíðum og í dagblöðum, nakin, að frátöldu blóði okkar og brunnum líkamsleifum. Við biðjum alla þá afsökunar sem hafa ekki þorað að horfa beint í sár okkar af ótta við að fá velgju, og þá sem geta ekki klárað kvöldmatinn sinn eftir að hafa óvart séð ferskar myndir af okkur í sjónvarpinu. Við biðjumst forláts á þeim þjáningum sem við höfum valdið öllum þeim sem hafa séð okkur í þessu ástandi; ófegraðar flygsur og tætlur sem eru hvorki saumaðar saman né sópað upp áður en þær birtast á skjánum. Við biðjum ísraelsku hermennina einnig afsökunar, þá sem fengu það erfiða hlutskipti í flugvélum sínum og skriðdrekum að þrýsta á takkana sem sprengdu okkur í búta – við afsökum hvað við afmynduðumst hrikalega eftir að þeir miðuðu á okkar mjúku höfuð. Við afsökum allar stundirnar sem þeir þurfa nú að eyða á geðdeildum til þess að reyna að verða aftur manneskjurnar sem þeir voru áður en þeir umbreyttu okkur í óhuggulega líkamsparta sem ofsækja þá í svefni. Já, við erum þessir partar sem sjást á öllum skjám og í öllum miðlum og ef þið mynduð reyna að raða þeim saman, eins og púsluspili, mynduð þið fá skýra mynd af okkur, svo skýra að þið gætuð aldrei aðhafst neitt framar.

Mes išdrabstyti aplinkui gabalais, mūsų mėsa skrieja oru it lietaus lašai, mes nuoširdžiai atsiprašome visų šio civilizuoto pasaulio piliečių, vyrų, moterų ir vaikų, nes netyčia pasirodėme jų taikiuose namuose nepaprašę leidimo. Atsiprašome, nes įspaudėme savo nutrauktas kūnų dalis į jų tyrą it sniegas atmintį, nes jiems regint išniekinome įprastą vientiso žmogaus kūno vaizdą, nes turėjome įžūlumo staiga įšokti į naujienų suvestines, interneto ir spaudos puslapius, nuogi, nes įšokome savo krauju ir apdegusiais likučiais. Mes atsiprašome visų, kurie nedrįso atvirai pažvelgti į mūsų žaizdas, baimindamiesi juos apimsiančio siaubo, atsiprašome ir nesugebėjusių baigti vakarieniauti, nes jie netikėtai per televiziją pamatė šviežius mūsų atvaizdus. Mes atsiprašome visų kentėjusių, nes pamatė mus tokius, nepagražintus, nes niekas nesistengė mūsų sulipdyti į viena, sudėlioti mūsų palaikų, prieš mums pasirodant ekranuose. Mes taip pat atsiprašome Izraelio kareivių, kurie, norėdami mus ištaškyti į gabalus, taip stengėsi spaudydami mygtukus savo lėktuvuose ir tankuose, mes atsiprašome už tai, kokie bjaurūs atrodėme, jiems nukreipus savo bombas ir sviedinius tiesiai į mūsų minkštas galvas, atsiprašome už tas valandas, kurias jiems teks dabar praleisti psichiatrijos klinikose, stengiantis vėl tapti žmonėmis, kuriais jie buvo prieš mums pavirstant į atgrasius kūnų gabalus, persekiojančius juos kaskart jiems bandant užmigti. Mes esame jums ekranuose ekranuose ir spaudoje matyti dalykai, ir jeigu pasistengtumėte sudėti visus gabalus į viena, kaip dėlionės detales, pamatytumėte mus aiškiai, taip aiškiai, kad nebepajėgtumėte daugiau nieko padaryti.

2008

Ние, кои сме расфрлани наоколу во делчиња, чие тело лета низ воздухот како капки дожд, најдлабоко им се извинуваме на сите во овој цивилизиран свет, мажи, жени и деца, зашто ненамерно им се појавивме во нивните мирни домови без да побараме дозвола. Се извинуваме што им ги жигосавме отсечените делови од нашето тело во снежнобелото сеќавање, зашто ја испоганивме сликата за нормалното, целосно човечко битие во нивните очи, зашто бевме безобразни ненадејно да им скокнеме на вестите и на страниците на интернет и во печатот, голи со исклучок на нашата крв и гламносани остатоци. Им се извинуваме на сите оние кои немаа храброст директно да ни ги погледнат повредите од страв да не се згрозат, и на оние на кои им преседнала вечерата откако неочекувано виделе свежи слики од нас на телевизија. Се извинуваме за сето страдање кое сме им го предизвикале на сите кои нѐ виделе такви, недотерани, без најмал обид да нѐ состават или да ни ги скрпат остатоците пред да им се појавиме пред екраните. Исто така им се извинуваме на израелските војници кои се намачија да ги притиснат копчињата во авионите и тенковите за да нѐ разнесат на парчиња и жалиме што изгледавме толку одвратно откако ги вперија гранатите и бомбите право во нашите меки глави и за саатите што сега ќе ги поминуваат во психијатриски клиники, обидувајќи се повторно да се очовечат, ко што биле луѓе пред нашата преобразба во гадни делови од тело што ги прогонува кога и да пробаат да заспијат. Ние сме нештата што ги гледате на екраните и во печатот, а ако се потрудите да ги составите делчињата, како сложувалка, би добиле јасна слика за нас, до толку јасна што ништо не би можеле да направите.

2008

Vi som er spredt rundt i småbiter, vi hvis kjøtt faller som regn, vi ber på det sterkeste om unnskyldning overfor den siviliserte verden, hver eneste en, menn, kvinner og barn, for at vi utilsiktet dukket opp i de fredelige hjemmene deres uten tillatelse. Vi ber om unnskyldning for å ha innprentet kroppsdelene våre i de snøhvite minnene deres, for å ha laget riper i det normale bildet av det fulle og hele mennesket i øynene deres, og for å ha vært frekke nok til plutselig å komme til syne i nyheter, på internettsider og i avisene, nakne bortsett fra vårt blod og restene av våre forkullede lik. Vi ber om unnskyldning til alle som ikke våget å se direkte på skadene våre av frykt for å bli oppskaket, vi ber om unnskyldning til dem som ikke klarte å spise ferdig kveldsmaten etter å ha blitt utsatt for ferske bilder av oss på TV. Vi ber om unnskyldning for den lidelse vi har påført alle som har sett oss sånn, uforskjønnet, uten at noen hadde sydd oss sammen eller samlet opp restene av oss før vi ble vist fram på skjermene. Vi ber også om unnskyldning til de israelske soldatene som hadde strevet med å trykke på knappene i flyene og tanksene sine for å sprenge oss i biter, og vi er lei oss for det avskyelige bildet vi ble til etter at de rettet bombene sine direkte mot våre bløte hoder og for alle timene de nå må tilbringe i psykiatriske klinikker for igjen å bli mennesker, sånn de var før vi ble forvandlet til motbydelige kroppsdeler som hjemsøker dem når de prøver å sove. Vi er de tingene dere har sett på skjermene og i pressen, og hvis dere anstrenger dere for å få bitene til å passe sammen, som i et puslespill, vil dere få et klart og tydelig bilde av oss, så klart og tydelig at dere vil være ute av stand til å gjøre noe som helst.

2008

My, rozsypani w fragment, których ciała lecą przez niebo jak deszcz, składamy wszystkim na tym cywilizowanym padole, mężczyznom, kobietom, i dzieciom, nasze najgłębsze przeprosiny, gdyż nieumyślnie pojawiliśmy się w ich spokojnych domach, nie spytawszy o pozwolenie. Przepraszamy za odciśnięcie naszych rozdartych ciał w ich śnieżnobiałej pamięci, za naruszenie w ich oczach obrazu normalnej, całej istoty ludzkiej, za czelność wskoczenia nagle w serwisy informacyjne, i na strony internetowe, i w prasę – nago, z wyjątkiem krwi i zwęglonych szczątków. Przepraszamy wszystkich, którzy nie mieli odwagi, by spojrzeć wprost w nasze obrażenia, ze strachu, że będą zbyt przerażeni, i tych, którzy nie byli w stanie dokończyć kolacji, po niespodziewanym ujrzeniu naszych świeżych obrazów w telewizji. Przepraszamy za cierpienie, o które przyprawiliśmy wszystkich, którzy nas tak widzieli, bez upiększeń, w braku próby złożenia nas do kupy, albo uporządkowania naszych szczątków, zanim pojawiliśmy się na ich ekranach. I przepraszamy izraelskich żołnierzy, którzy zadali sobie trud naciskania przycisków w swoich samolotach i czołgach, aby nas rozwalić, i przepraszamy za to, jak potwornie wyglądaliśmy, gdy wycelowali pociski i bomby prosto w nasze miękkie głowy, i za godziny, które teraz spędzą w klinikach psychiatrycznych, próbując stać się znów ludźmi, takimi, jakimi byli przed naszą transformacją w odrażające części ciała, prześladujące ich za każdym razem, gdy próbują zasnąć. Jesteśmy materią, którą widzieliście na swoich ekranach i w prasie, i gdybyście podjęli wysiłek, by dopasować cząstki, jak puzzle, otrzymalibyście nasz wyraźny obraz, tak wyraźny,

że nie bylibyście w stanie nic zrobić.

2008

Ghayath Almadhoun

Translated from English by Paweł Jankiewicz

Nós, que estamos espalhados em fragmentos, cuja carne voa pelo ar como gotas de chuva, oferecemos as nossas profundas desculpas a todos neste mundo civilizado, homens, mulheres e crianças, porque aparecemos involuntariamente nas suas casas pacíficas sem pedir permissão. Pedimos desculpa por gravar as partes decepadas do nosso corpo na sua memória branca como neve, porque violámos a imagem do ser humano normal e completo dos seus olhos, porque tivemos a impertinência de saltar subitamente para as notícias e para as páginas da internet e da imprensa, nus exceto pelo nosso sangue e restos carbonizados.

Pedimos desculpas a todos aqueles que não tiveram a coragem de olhar directamente para os nossos ferimentos com medo de ficarem demasiado horrorizados, e àqueles que não conseguiram terminar os seus jantares depois de terem visto inesperadamente novas imagens nossas na televisão.

Pedimos desculpas pelo sofrimento que causámos a todos os que nos viram assim, sem adornos, sem nenhuma tentativa para nos recompor ou de montar novamente os nossos restos mortais antes de aparecermos nos vossos ecrãs. Pedimos também desculpa aos soldados israelitas que se deram ao trabalho de pressionar os botões dos seus aviões e tanques para nos explodir em pedaços, e lamentamos o quão hediondos ficámos depois de terem apontado os seus projécteis e bombas directamente às nossas cabeças moles, e pelas horas que irão agora passar em clínicas psiquiátricas, a tentar voltar a ser humanos, como eram antes da nossa transformação em partes repulsivas do corpo que os perseguem sempre que tentam dormir.

Somos as coisas que vocês viram nos vossos ecrãs e na imprensa, e se fizessem um esforço para encaixar as peças, como um quebra-cabeças, teriam uma imagem clara de nós, tão clara que não conseguiriam fazer coisa nenhuma.

2008

Noi, cei răsfirați în bucăți, cei a căror carne zboară prin aer ca picăturile de ploaie, ne cerem scuze profunde tuturor celor din această lume civilizată, bărbați, femei și copii, pentru că am apărut neintenționat în casele lor pașnice, fără să cerem voie. Ne cerem scuze că le-am impregnat memoria albă ca zăpada cu părțile tăiate din corpurile noastre, că în ochii lor am pângărit imaginea ființei umane normale, întregi, că am avut impertinența să răsărim brusc în buletinele de știri și pe paginile de pe internet și-n presă, goi, mai puțin acolo unde ne acoperă propriul sânge și rămășițele carbonizate. Ne cerem scuze față de toți cei ce nu au avut curajul să se uite direct la rănile noastre de teamă că vor fi prea îngroziți și față de toți cei ce nu-și pot termina cina după ce au văzut imagini noi și neașteptate cu noi la televizor. Ne cerem scuze pentru suferința pe care am provocat-o tuturor celor care ne-au văzut așa, necosmetizați, fără să fi încercat să ne recompunem sau să ne reasamblăm din rămășițe înainte să apărem pe ecranele lor. Ne cerem scuze și față de soldații israelieni care și-au dat osteneala să apese pe butoane în aeronavele și tancurile lor pentru a ne sfârteca în bucăți și ne pare rău pentru cât de hidos arătam după ce și-au ațintit obuzele și bombele direct către capetele noastre moi și pentru orele pe care le vor petrece ei acum în clinicile de psihiatrie, încercând să redevină oameni, așa cum erau înainte de a ne transforma în părți respingătoare ale corpului, care îi urmăresc ori de câte ori încearcă să adoarmă. Noi suntem lucrurile pe care le-ați văzut pe ecranele voastre și în presă și, dacă ați face un efort să alipiți piesele, ca într-un puzzle, ați obține o imagine clară despre noi, atât de clară încât n-ați mai fi în stare să faceți nimic.

Ne, që jemi t'shpërbërë në copëza, mishi i të cilëve fluturon nëpër ajër si shiu, i ofrojmë faljet tona më t'thella për t'gjithë ata që janë në këtë botë të qytetëruar, burra, gra dhe fëmijë, për paraqitjen tonë t'paftuar në shtëpitë e tyre të qeta. Falje kërkojmë për rënien e trupave tanë t'copëtuar në kujtesën e tyre t'bardhë si borë, sepse në sytë e tyre e kemi dhunuar pamjen normale të një njeriu të plotë, e paturpësisht jemi paraqitur të zhveshur e me mbetjet tona të djegura në shtyp, nëpër revista e nëpër faqe interneti. I kërkojmë falje të gjithë atyre që nuk e kanë pasur guximin t'i shohin plagët tona nga frika se do të tmerrohen, e edhe atyre që nuk kanë mundur t'i përfundojnë shujtat e tyre të pasdites pasi papritur i kanë parë pamjet tona në televizion. Kërkojmë falje për dhimbjen që u kemi shkaktuar atyre që na kanë parë ashtu, të pazbukuruar, pa asnjë përpjekje për të na bërë bashkë copëzat para se të na shfaqin në ekrane. Gjithashtu i kërkojmë falje ushtarëve izraelitë qe janë lodhur duke i shtypur butonat në aeroplanët dhe tanket e tyre për të na shpërthyer në copëza, dhe na vjen keq se sa të shëmtuar jemi dukur pasi që i drejtuan predhat dhe bombat në kokat tona të buta, dhe për orët që tani do t'i kalojnë tek klinikat psikiatrike, në përpjekje për tu bërë njerëz sërish, sikur kanë qenë para transformimit tonë në copëza trupash të nevertishme që i ndjekin sa herë përpiqen të binë në gjumë. Ne jemi gjërat që i keni parë në ekrane dhe në shtyp, dhe nëse do të përpiqeshit t'i bëni copëzat bashkë, sikur një enigmë, ju do të na shihnit qartë, aq qartë sa nuk do të mund të bëni asgjë.