Vinyet Panyella

Don’t change the position of objects and fruits,
nor the dusty blue of the wall marked by shadows.
Time will make them its own.
What was a neglected spot
now forms part of the décor.
What matter the whine of the wooden steps?
The table, the cloths, the blue jug with flowers:
at the hour of dawn everything is fine.
Watch out the apples don’t rot.
The scent is mixed with the swarm of the garden.
They have your odour.
                                   Cherish me.
Don’t break it. The still life
of love is fragile.

No cambies de lugar frutas y objetos,
ni el gris azul del muro con las sombras marcadas.
El tiempo va pasando.
Lo que antes era un punto de desidia
ahora forma parte de la escena.
No importa que rechinen los peldaños.
La mesita, las telas, aquel jarrón con flores:
todo está en orden cuando llega el crepúsculo.
Mira que no se pudran las manzanas.
El aroma se une al revuelo del jardín.
Huelen justo a ti.
                                   Quiéreme.
Mira que no se rompa. Es frágil
la naturaleza muerta del amor.

Non cambiare posto frutta e oggetti,
né l’azzurro polveroso della parete con le ombre segnate.
Il tempo trascorre come vuole.
Ciò che prima era un punto di negligenza
adesso fa parte dell’ornamento.
Non importa che scricchioli il legno del gradino.
Il tavolino, le tele, il vaso azzurro coi fiori:
tutto è in ordine nell’ora del crepuscolo.
Abbi cura che le mele non marciscano.
L’odore si mischia al subbuglio del giardino.
Odorano di te.
                                      Amami.
Fai in modo che non si rompa. È fragile.
la natura morta dell’amore.

Laat her fruit en de voorwerpen waar ze zijn,
ook het stoffige blauw van de muur met zijn schaduwplekken.
De tijd doet zijn werk.
Wat eerst een teken van slordigheid was
hoort nu bij de inrichting.
Wat geeft het dat het hout van de treden kraakt.
Het tafeltje, de doeken, de blauwe kan met bloemen:
Alles is goed in het uur van de schemering.
Zorg dat de appels niet verrotten.
De geur vermengt zich met het aroma uit de tuin.
Ze ruiken naar jou.
                                    Hou van me.
Pas op dat je het niet breekt. Het is broos,
het stilleven van de liefde.

Änder nicht die Position der Früchte und Gegenstände
noch das staubige Blau der von Schatten gezeichneten Wand.
Die Zeit wird ihr Werk schon tun.
Was früher ein Zeichen der Nachlässigkeit war,
ist nun Teil der Ausstattung.
Was macht es schon, dass das Holz der Stufen knarrt.
Das Tischchen, die Tücher, die blaue Blumenvase:
In der Dämmerung ist alles in Ordnung.
Pass auf, dass die Äpfel nicht verfaulen.
Der Duft vermischt sich mit dem bunten Treiben im Garten.
Sie riechen nach dir.

                                               Lieb mich.

Sorg dafür, dass es nicht zerbricht. Es ist fragil,
das Stillleben der Liebe.