Steffen Popp

Sap runs out of the trees, as usual
the forests stand, wooden and green
before my window, and everywhere on the earth
where there is no field, no garden
                                                no house like mine.

Sometimes an insect, on the underedge of a leaf,
a fawn-brown target with few
bull’s-eyes from last year –
                                              two ancient horses
pull wood out of the debris, with the darkness
come the hunters, you can see their yellow
                                                      tennis shoes shine.

Brota la resina de los árboles, los bosques se levantan
como de costumbre, entumecidos y verdes
frente a mi ventana, y por doquier en la Tierra
donde no hay prados, ni jardines,
                                         ni hogar como el mío.

Un animal a veces, un blanco de tiro, marrón como venado,
en el borde inferior de la hoja, con pocos
aciertos del año pasado –
                                                dos caballos vetustos
llevan leña de los árboles tirados por el viento, con la penumbra
llegan cazadores, se puede ver cómo titilan
                                                sus tenis amarillos.

La résine s’écoule des arbres, inchangées
s’élèvent les forêts, de bois et de vert
devant ma fenêtre, et partout sur cette terre
où n’existe nul champ, nul jardin
                 nulle maison comme la mienne.

Parfois un animal, au-dessous de la feuille
une cible brun rouge et ses quelques
impacts de l’an dernier –
                                  deux très vieux chevaux
traînent le bois brisé par le vent, avec l’obscurité
viennent les chasseurs, on voit luire le jaune
                                      de leurs chaussures de sport.

Hars loopt uit de bomen, zoals altijd
staan de bossen, groen en van hout
voor mijn raam, en overal op aarde
waar geen veld is, geen tuin
                              geen huis als het mijne.

Soms een dier, aan de onderkant van het blad
een reebruine schietschijf met weinig
rake schoten uit het vorige jaar –
                                       twee oeroude paarden
slepen ontworteld hout, tegen de schemering
komen de jagers, men ziet hun gele
                                           sportschoenen oplichten.