Sándor Tatár

Packen sie mir von der Vergebung
bitte so zweihundert Gramm ein.
Immer gut, Vergebung auf Lager zu haben,
auch im Falle der bereits begangenen und der noch kommenden
kleinen moralischen Ausrutscher (!)
Ja, lassen Sie nur, kann ruhig etwas mehr sein.

Ich sehe, die Rechtfertigungen liegen hier vorne
gleich bei der Hand. Nein, man kann
nicht behaupten, sie wären zu teuer.
Für diesen Preis sehen sie sogar verdächtig gut aus.
Man wird ja ständig gewarnt
vor genmanipulierten Lebensmitteln.
Nein, nein, nicht doch!
Ich meine ja nur.
Aber im Moment habe ich keinen Bedarf,
danke.

Ich sehe, sie haben auch Erlösung.
Unbehandelt? Bei diesem Preis, ganz sicher.
Aber – ohne Ihnen zu nahe zu treten – ein
wenig unreif sieht sie aus. – Ja gut, vielleicht sollte
ich doch lieber in den sauren Apfel beißen, solange ich
so knapp bei Kasse bin; wie auch immer,
ein anderes Mal vielleicht.

Wrap up for me
five ounces of forgiveness, please.
Forgiveness always comes in handy,
in case of past moral transgressions
or future minor ones.
Yes, no problem, I’ll take it as is.
A little more is all right too.

The excuses, I see,
are on top. No, I can’t deny it,
they are quite cheap. For this price
they are suspiciously attractive.
One is constantly being warned
about Gentech foods.
Oh, no, not at all! I was just talking
to myself, honestly.
But I have no need for any
right now, so, no thanks.

I see you offer redemption too.
First class, you say? Yes, I can tell from the price.
But, no offence, quite green,
it seems to me. Then again, it may be
a case of sour grapes with my wallet so flat.
Well, anyway, next time, perhaps.

Vous avez de la rémission?
Vous m’en mettrez deux cents grammes
C’est toujours bien d’en avoir en réserve
Pour les petites canailleries déjà commises
Comme pour celles à venir(!)
Oui, ça ne fait rien s’il y en a un peu plus.
Je vois que vous avez mis les justifications
Bien en évidence. Non, on ne peut pas dire
Qu’elles soient trop chères.
Pour ce prix-là, elles ont belle allure, c’en est même suspect.
On ne cesse de nous mettre en garde
Contre les OGM dans les aliments.
Non, non, ce n’est pas
Ce que je voulais dire
Mais pour l’instant, merci
Je n’en ai pas besoin.
Ah, tiens, vous avez aussi de la rédemption.
Non traitée? C’est évident, à ce prix-là.
Mais, sans vouloir vous fâcher, elle
Me semble encore un peu verte. Bon, finalement
Puisque ma bourse est plate, je vais faire
Comme le renard de la fable.
Une autre fois, peut-être?

Pak roligt en tohundrede
gram ind af tilgivelse.
Det er altid godt at have lidt tilgivelse
på lager, også i tilfælde af
allerede begåede eller kommende
små moralske forseelser (!) Ja, i orden,
der må gerne være lidt overvægt.

Jeg ser, De har liggende retfærdiggørelser
helt fremme, lige ved hånden. Nej, man
kan ikke påstå, at de er for dyre.
Til den pris ser de endda mistænkelig godt ud.
Man bliver jo hele tiden advaret
mod genmanipulerede levnedsmidler.
Nej, nej, slet ikke!
Det var bare et synspunkt!
Men lige nu har jeg ikke brug
for noget. Ellers tak.

Jeg ser, De har også forløsning,
drivhusdyrket? Til den pris, uden tvivl.
Men – uden at fornærme Dem – de ser lidt
umodne ud. – Ja, godt, måske skulle
jeg måske hellere bide i det sure æble,
så længe jeg sidder så hårdt i det;
under alle omstændigheder,
måske en anden gang.

Doet u maar twee ons vergiffenis
in het zakje.
Dat komt altijd goed van pas.
Vooral bij in het verleden begane en toekomstige
morele kwajongensstreken.
Is het iets te veel? Laat u maar zo, het mag wel
een tikkeltje meer zijn.

De excuses heeft u hier uitgestald?
Helemaal vooraan, zoals ik zie.
Nee u hoort me echt niet zeggen dat ze te duur zijn.
Ze zien er bijna te mooi uit voor die prijs.
Het lijkt wel van dat genetisch gemanipuleerde spul
waarvoor we zo gewaarschuwd worden.
Nee, ik wil u absoluut nergens van betichten.
Ik zeg het meer in het algemeen.
Maar excuses heb ik op het moment niet nodig,
dus vriendelijk bedankt.

Ik zie dat u ook verlossing te koop hebt.
Een primeur zeker, bijna te fraai voor die prijs.
Ietsje onrijp nog,
als ik zo oprecht mag zijn.
Maar best mogelijk dat de druiven zuur zijn,
want mijn beurs is plat.
Hoe het ook zij, misschien de volgende keer.

Премерете ми в кесия, моля,
двеста грама опрощение.
То винаги идва добре.
Дори в случай на вече извършена
и в бъдеще пак възможна морална разпуснатост (!)
Да, разбира се, спокойно го оставете: колкото излeзе.
Може да е малко по-дълго.

Оправданията, виждам, сте сложили
тук, най-отпред. – Не, дума дума да не става,
че не са евтини. Изглеждат
направо подозрително добре за тази цена;
на ума ти идват предупрежденията
за генно модифицираните храни.
Не, наистина! Действително го казвам
просто така, изобщо.
Обаче сега нямам нужда от тях,
така че, не, благодаря.

... Виждам, имате и компенсация.
Ранни зеленчуци? Да, виждам по цената.
При това – ще извинявате – струват ми се
доста зелени. – Добре, може гроздето
да е кисело, понеже кесията ми е празна.
Нейсе, както и да е; може би
следващият път.

Izmerite mi u kesu, molim vas,
dvadeset deka oproštaja.
To uvek dobro dođe.
U slučaju već počinjenih i onih
moralnih pakosti koje će tek uslediti.
Da, naravno, ostavite samo
Može da bude nešto više.

Opravdanja ste izložili ovde,
vidim, spreda. – Ne, ne tvrdim ni slučajno,
da su suviše skupa. Skoro
je sumnjivo da tako dobro izgledaju za tu cenu;
čovek se seti upozorenja
pri spomenu genetski modifikovane hrane.
Ne, nikako! Stvarno samo tako
govorim, uopšteno.
Ali sada mi ne trebaju, tako da
ne hvala.

... Vidim, imate i iskupljenja
Da je rani plod? Aha, vidim po ceni.
Nemojte mi uzeti za zlo – čini
mi se da su još zelena. Dabome, može biti , da je
grožđe zeleno, jer je moj novčanik tanak.
No, svejedno; možda
drugi put.

Mi dia, per cortesia,
due etti di perdono!
Esso è sempre opportuno
anche per le piccole birbonate
etiche (!) quelle già commesse o per quelle future.
Sì, certo, se ce n’è un po’ di più lo lasci, può rimanere.

Vedo che ha posto le giustificazioni qui,
in bella vista. – No, non posso dire
affatto che i prodotti costino troppo. Per questo prezzo,
a mio parere si presentano fin troppo bene:
fanno ricordare gli avvertimenti
per le manipolazioni genetiche degli alimenti.
No, per carità, ci mancherebbe altro!
Davvero, lo dico solo così, in generale.
Per ora la ringrazio tanto,
ma non ne ho proprio bisogno.

…Ah, bene, eccola che la vedo: lei ha anche della redenzione.
Che cos’è, una primizia? Certo che sì, è evidente dal prezzo.
E – senza che le dispiaccia – noto
che è ancora troppo verde. Vabbe’, diciamo che
l’uva è acerba*, infatti il mio portafogli è magro.
Ma in ogni caso: penso che potrò forse
la prossima volta.

* N.d.T. È anche metaforica – come tutta la poesia –, è riferimento alla fiaba (apologo) «La volpe e l’uva» di Esopo, questa frase d’affermazione è ormai diventata un proverbio che trasmette il messaggio della morale: è facile disprezzare quello che non si può ottenere....