Uljana Wolf

who says that poems are like these dogs
surrounded by their own echo at the village core

of the waiting and pawing at half moon
of the stubborn marking of language terrains –

he knows you not, you frantic barkers
cassandras in wallachia’s sonic reverie

you bring what’s called and what’s calf
in a foolhardy bite from behind

together as if a leg were but a leaf  
and the order of things a trade:

in one of my boots still the imprint
of your teeth, a gnarly four nips

that’s your reward for a pursuant verse
the world follows poetry at heel

den der siger digte er som disse hunde
i landsbymidten indesluttet af deres eget ekko

af venten og skraben ved halvmåne
af den urokkelige markeren i sprogdistriktet –

han kender jer ikke I bjæffende køtere
kassandraer i Valakiets  lydrus

for I føjer sammen hvad der er ord og hvad der er læg
bag ryggen i et dumdristigt bid

som om et ben kun var et blad
og tingenes orden et bytte:

i min støvle endnu jeres tænders
aftryk, fra takkeren fire svakkere

sådan lønner I verset som løb efter jer
følger verden sådan digtningen på plads

кой казва стихотворенията били като кучетата
в ядрото на селото обкръжени от собствено ехо

от чакане и ровене под полумесеца от
упорито маркиране на територията на

езика той не ви знае бесни лаещи псета касандри
пиянеещи от звуците на тъмната пустош където

свързвате думата и прасеца
в безумна изотзад захапка

сякаш кракът е просто лист
а редът на нещата – замяна:

ботушите ми още носят отпечатъка на
зъбите ви – четири дупчици от телбод

така благодарите на стиха след вас затичан
светът върви подир поезията      следвай ме

Οποιος λέει ότι τα ποιήματα είναι σαν τούτα τα σκυλιά
στου χωριού τον πυρήνα, κυκλωμένα από την ίδια τους την ηχώ

από την αναμονή τους το σκάλισμα στο μισοφέγγαρο
από το σημάδεμα της περιοχής στα γλωσσικά λημέρια

τότε δεν σας γνωρίζει, φωνακλάδες
Κασσάνδρες μες στη ζάλη του θορύβου της Βλαχίας

γιατί εσείς κανονίζετε
τι είναι λόγια και τι πόδι
ύπουλα και από πίσω σε ριψοκίνδυνο δάγκωμα

μαζί λες και το πόδι δεν ήταν παρά φύλλο
και η τάξη των πραγμάτων μια αντιστροφή

στην μπότα μου έχω ακόμη το σημάδι
των δοντιών σας - από το συρραπτικό τέσσερα κλιπ

έτσι ανταμείβετε τον στίχο που τρέχει από πίσω σας
κι ο κόσμος ακολουθεί την ποίηση κατά πόδας.

kdo tvrdí že básně jsou jako ti psi
v srdci vsi sevření do vlastní ozvěny

že za nocí škrábou a čekají při měsíci
a zarytě značí si v revíru řeči –

ten vás vy vzteklí štěklouni nezná
vřeštivé kasandry v ráži balíkova

neb slovo a patu vy spínáte
smělým skousnutím zezadu

jako by noha byla jen list
a řádem věcí směna:

ještě mám v střevíci otisk
špičáků vašich, sešívačky čtyři štípce

tak vy splácíte verši co běžel za vámi
tak že by svět šel poezii k noze

kdor pravi da pesmi so kot tile psi
obkoli v vasi jih lasten odzven

čemijo pod luno zbrani v trope
revirje jezika značijo trme

vas ne pozna vi divji lajači
kasandre v vlaški zvočni omami

kajti vi spnete meča z besedo
zavratno v predrzen ugriz

v eno kot da je noga le list
in red stvari zamenljivost:

v mojem škornju še vedno vtis
vaših zob – štirje uščipi spenjala

s tem vračate verzu ki teče za vami
svet najbrž pesmim sledi      k nogi

оној кој вели дека песните се како овие кучиња
во јадрото на селото опкружени од сопственото ехо

од чекањето и риењето на полумесечина
од тврдоглавото обележување на јазичното подрачје

тој вас не ве познава вас брзи лајачи
касандри во гласниот занес на Валакеј

затоа што вие ги дополнувате значењето и зборот
преку лудиот и храбар одгризок

заедно како ногата да е само лист
и редот на нештата само размена:

во мојата чизма сè уште е отисокот
на вашите заби - четири дупки од спојувалката

така го наградувате стихот кој оди по вас
светот ја следи поезијата             ајде.

tko kaže pjesme su kao ovi psi
u središtu sela okruženi vlastitom jekom

čekanjem i grebanjem za polumjeseca
tvrdoglavim obilježavanjem u jezičnom reviru

taj vas ne poznaje vi divlji lajavci
kasandre u glasovnom nagonu zabiti

jer vi spajate što je riječ i list noge
podmuklo u smionom ugrizu

kao da je noga samo list
a poredak stvari zamjena:

na mojoj čizmi još otisak
vaših zuba – od hefterice četiri ožiljka

tako nagrađujete stih koji je trčao za vama
svijet prati pjesništvo uz nogu