Nico Bleutge

som om der stadig lå et lag mellem dem
og kystens smalle stribe
trådte skyerne frem, skarpt af-
skåret ved den nederste kant, oppe
en rynket rem, som mågerne stansede
små huller i. ved næste blik opad
havde dis gjort fladen ru og vinden
blev viklet ind i trådnettene
lige under vandspejlet, fuglene
var for længst forsvundet, himlen
holdt endnu en stund den luft
som susede under deres vinger

as though a layer existed between them
and the narrow strip of coastline
the clouds emerged, sharply cut
off at the lower edge, above
a wrinkled belt, in which the seagulls
punched small holes. at the next glance
the haze had ruffled the surface and the wind
was ensnared in nets of wire
just under the mirror of the water, the birds
had long disappeared, the sky
still holding for a little while the air
that rustled beneath their wings

como si aún colgara un estrato entre ellas
y  la delgada franja de la costa
se remarcaron las nubes, agudamente ajadas
por su borde inferior, y por arriba
un cinto arrugado, donde troquelan las gaviotas
ojales diminutos. al volver a levantar la vista
el vaho asperó la superficie y el viento
se enredó en las alambradas
de justo bajo el agua, las aves
ha mucho desaparecieron, el cielo
aún sostenía, momentáneamente, el aire
que sopló bajo sus alas

voor Bernard Noël

als lag er nog een laag tussen hen
en de smalle strook van de kust
kwamen de wolken te voorschijn, scherp af-
gesneden aan de onderkant, boven
een geplooide riem waarin de meeuwen kleine
gaatjes stansten. bij de volgende oogopslag
had damp het oppervlak opengeruwd en de wind
verstrikte zich in het draadgaas
vlak onder de waterspiegel, de vogels
waren al lang verdwenen, de hemel
hield nog een poosje de lucht vast
die onder hun vleugels ruiste

Бернару Ноэлю

…и вот, словно слой облаков,
новый слой, накипел — чуть пониже,
почти наравне с кромкой берега, шли-
фованный снизу мелкой шкуркой, а сверху —
кожа ремня, в которой беспечные чайки
пробивают небольшие отверстия. сравни.
вот уже и поверхность воды зашершавилась, ветер
запутался в проволоке сетей прямо над тем,
что не так давно было зеркалом; да и птицы
исчезли — только небо никак
не рассеет невидимый след, только воздух
шуршанье их крыл в себе держит и держит

kot bi bila še ena plast med njimi
in ozkim pasom obale
so se pojavili oblaki, ostro
odrezani na spodnjem robu, zgoraj
valoviti trak, preluknjan
z galebi. pri naslednjem pogledu navzgor
je sopara nakodrala gladino in veter
se je zapletel v mreže žic
tik pod gladino, ptice
so že davno izginile, nebo
je še za hipec zadržalo tisti zrak
ki je šumel pod njihovimi krili