Sergey Gandlevsky (Сергей Гандлевский)

Kiedy na świecie tym bawiłem,
W powietrzu owym oddech łapiąc,
I co sprawiłem, to sprawiłem,
Do innych wszak się spraw nie kwapiąc;
Gdym nic nie mówił albo bąkał,
Gdym szastał groszem albo skąpił,
Gdym kpił i puszył się, i jąkał,
Lecz ocalenia nie dostąpił
I umarł, tak jak się umiera,
Substancją stając się białkową –
Dziś Kierkegaarda czy Bubera
Nie wytłumaczy mądre słowo,
O co był cały ten ambaras,
I że się tak wyrażę — po co
Żyłem, budziłem się i naraz
Siadałem w łóżku ciemną nocą.

Ko jaz živel na tem sem svetu
in ta zrak sem vdihoval,
sem prav te postopke udejanjal,
drugih, ne, nisem upošteval;
molčal sem včasih, pa gobezdal,
zapravljal sem, pa spet grmadil,
hrabril se, rogal, jokal –
in ničesar nisem obranil;
in, no, sedaj, ko sem umrl
in se spremenil v snov,
nihče – ne Kierkegaard ne Buber –
mi ne bo pojasnil, čemu,
po katerem, ne bo utemeljil, členu –
naj dodam še to – po katerem, po nekem
živel sem in potem v lastni postelji
naenkrat v nočni temi klonil…

Toen ik op deze wereld woonde
En ademde in deze lucht,
Mij soms in staat tot daden toonde,
Soms elke daadkracht ben ontvlucht,
Mijn mond hield of alleen gebrabbel
Liet horen, toen ik overvloed
Vergaarde of verspilde, dapper,
Spotziek of triest niets heb behoed,
En nu ik hier ben, aan de oever
Des doods, en me materie voel,
Kan niemand, Kierkegaard noch Buber,
Mij uitleggen met wat voor doel,
Met welk motief, op welke gronden
Ik heb geleefd en onverwacht
Mezelf in bed hier heb bevonden,
Rechtop en midden in de nacht.

Als ich in jetzt und hier lebte,
Mit dieser Luft und diesem Licht,
Und diese Handlugen vollbrachte,
Die anderen dagegen nicht,
Mal schwieg, Mal mutig aussagte,
Gebunkert hab’ und angelegt,
Mich aufregte, weinte, lachte
Und schließlich nichts zurückgelegt —
Und jetzt, wo schließlich ich gestorben
Und zur Materie geworden
Wird weder Kirkergaard noch Buber
Erklären mir, zu welchem Zweck
Und aus welchem vieler Gründe,
Zu welchem einzigen Anlass
Ich wurde wach zur späten Stunde
Und durch die Gegend starrend saß...