Martina Weber

trajet en caméra dans un autre siècle. noir et blanc. today
the documentary channel presents : pour rester cette fois-ci dans le thème : un piano désaccordé, un rêve encore non étiqueté, rien de contrôlable dans tout ça. lignes ouvertes et fermées, la signature de tes yeux lors du changement soudain de lumière. catégories, trahison, les lois de la gravitation rendues visibles par des prises en accéléré. avec ça les dents toujours toutes blanches, presque éblouissantes, comme tout ce qui venait d’amérique. facteurs perturbateurs comme les drogues et leur connotation du zigzag éternel dans l’équilibre du monde. la bannière rouge ? je ne sais pas. j’efface l’un ou l’autre adjectif au sujet de toi, de moi. nous sommes sortis et avons acheté un pain. une formule facile. sur demande : cette musique ne veut rien, seulement accompagner.

kamera bir başka yüzyıla doğru hareket eder, siyah beyaz. today
the documentary channel presents. bu sefer konudan sapmamak için:
akordu bozuk bir piyano, henüz etiketlenmemiş bir rüya, bunların
hiçbiri kontrol edilebilir değil. açık ve kapalı çizgiler, ışığın ani değişiminde gözünün işareti. kategoriler, ihanet, yer çekimi kanunları, hızlandırılmış çekimlerle görünür hale getiriliyor. bu esnada dişler her zaman oldukça beyaz, neredeyse parlak, amerika’dan gelen her şey gibi. uyuşturucu gibi rahatsızlık faktörleri ve onların yan anlamı dünyanın dengesindeki sonsuz zikzak için. kırmızı bayrak mı? bilmiyorum. senin ve benim üzerimdeki şu ya da bu sıfatı siliyorum. dışarı çıkıp bir ekmek alıyoruz, karmaşık olmayan bir formül. talep üzerine: bu müzik hiçbir sey istemiyor, sadece eşlik etmeli.

tracking shot into another century, black-and-white. today
the documentary channel presents. to stay on topic this time:
an out-of-tune piano, a dream that’s not been inscribed, nothing of this
controllable. open and closed lines, the signature of your eyes
when the light suddenly changes. categories, betrayal, the laws
of gravity made visible by time lapse images. and in them
teeth always very white, almost blindingly, like everything that’s come
from america. disruptive factors like drugs and their connotations
for the eternal zig-zagging in the balance of the world. the red flag?
i don’t know. i delete one or the other adjective about you,
about me. we went out and bought bread. an uncomplicated
formula. upon enquiry: this music wants nothing more than to accompany.