Dieter M. Gräf

Repubblica dei dotti?;

Cervello di leone

pronto al balzo, sempre



rivolto all’est;

il pugno del mar Baltico?

Può essere, così pare, ora

Kalinin parla                                al supermercato Viktorija;
ora              scorrazzano             nel centro
del fumetto    paraurti    griglia metallica    paracolpi     paramucche
paracittadini                                & cerchioni color unghia di dita,
che recingono le piante;                 teste di re, si librano dal
loro restauro                                      e ritornano,

è il 22 aprile.    Il compleanno di Kant & Lenin.    Tutta
 Viktorija si solleva                                             sui tacchi;
fra il ponte che niente collega
            & il fermo orologio del mondo      si schiera
la Königsberg stuprata,         monumenti
in movimento si fermano       &  le pietre tombali

girate verso l’interno stanno nel loro piedistallo;
sposi novelli davanti alla lapide  di Kant,               il più romantico luogo raggiungibile
                                  con giardini antistanti recintati
di pneumatici d’auto che soffrono la fame                                   ma
nel giardino oscillano vestiti mimetici appesi        delicati come seni
di donne impettite sui tacchi,                                                   di un biondo sovietico;

pelle gravemente  deturpata                                             
delle strade,                             il loro catrame, che contorce i concetti.

Geleerdenrepubliek?;

Brein in spring

grage leeuw, steeds

op het oosten gericht;

Faust van de Oostzee?

Eventueel, het ziet er naar uit

Kalinin spreekt tot de supermarkt Viktorija;
nu     dartelen  in zijn  volle
tekstballon  botswering  voorbeugel     stoot-  koe-
burgervanger    & vingernagelkleurige banden,
die de planten omarmen;  koninklijke hoofden, zweven uit
hun restauratie, weerom,

het is 22 april. Kant & Lenin vieren hun verjaardag. Het hele
Viktorija staat op       hoge hak:
tussen de niets overbruggende brug
& de staan gebleven wereldklok stelt zich
het platgeneukte Köngsberg op,   de  zwervende
monumenten  houden zich  in  &     de naar binnen

gekeerde grafstenen in de sokkelbekleding  stil;
jonggehuwden voor de Kant-zerk,  Romantischst
Bereikbaar Oord door autobanden afgezoomde
voortuinen, hongeren  maar
in de tuin dartelt opgehangen camouflagekleding zacht als borsten
van hooggehakten,  sovjetblond;

ernstig opengereten  huid
van de straten,  hun pek dat de straten vervormt.