Jana Orlová

Ich bin es ich bitte die Teufel

ich lausche ihrem Grölen, es ist boshaft

wie ich meinen Redefluss unterbreche nur so

dass mein Atem die Pause nicht erkennt, ich liebe

die Hölle wie Butterbrot

zerre den Intellekt nach Innen

Als Kind begriff ich nicht warum

ich kein Mann bin, besser als ein Mann

ist nur noch eine Hexe

I am the one who asks the devils

I listen to their belching maliciously

I stop in speech just like that

so that breath doesn’t recognize the pause I love

hell like bread and butter

I tear intellect in the inward direction

As a child I didn’t understand why

I’m not a man better than a man

is already only a witch

Ja to ten kto prosi diabły

słucham ich bekania złośliwie

zatrzymuję się w mowie ot tak

żeby oddech nie wyczuł pauzy kocham

piekło jak chleb z masłem

szarpię intelekt do środka

Jako dziecko nie rozumiałam dlaczego

nie jestem mężczyzną lepsza niż mężczyzna

jest już tylko czarownica

Sunt cel ce-i invocă pe diavoli

le ascult cu răutate râgâiturile

mă opresc din vorbit numai așa

pentru ca respirația să nu ia pauză mi-e drag

iadul ca pâinea cu unt

târăsc intelectul înăuntru

Copil fiind n-am înțeles de ce

nu sunt bărbat, mai tare decât un bărbat

poate fi doar o vrăjitoare