Aušra Kaziliūnaitė

eines tages entdeckte ich beim container einen ausgestopften vogel
ich sah und vergaß ihn, er aber dachte weiter an mich und begann mich sogar zu verfolgen
wo immer ich hinging, wen immer ich traf, er war da, der vertrocknete ausgestopfte

erst tat ich so, als würde ich ihn nicht bemerken
soll er sich zeigen – er kann doch weder zwitscherm, noch mit dem schnabel picken

doch schließlich überschritt er sämtliche grenzen und spukte nicht nur im öffentlichen raum
inmitten von studenten, zuhörern oder passanten in den straßen der stadt
sondern mischte sich auch unter freunde, ließ sich auf geschwistern und eltern nieder

ich versuchte es im guten, ging zu ihm und fragte, was er hier tut und will, der ausgestopfte
doch er hockte nur schweigend da
und vater, auf dessen haupt er zuletzt gelandet war, schaute mich fragend an
papa, auf deinem kopf sitzt ein vogel!, flüsterte ich
doch er winkte ab – nicht der rede wert

dann sah ich den ausgestopften im traum, nicht mal da ließ er mich in ruhe
ich kam kaum mehr zum schlafen, zum essen, zum sein
er begegnete mir auf schritt und tritt – in ein und derselben pose erstarrt, stumm, gerupft
mir kam es allmählich so vor, als würde er lachen. der ausgestopfte machte sich über mich lustig
ich ging zu ihm, packte und schleuderte ihn mit aller kraft an die wand, nur kam jetzt heraus
das war keine wand, sondern ein spiegel

jetzt sah ich in ihm zum ersten mal den fliegenden vogel

one day, by the dumpster, i saw an abandoned stuffed bird
i saw it and forgot, but it didn’t forget me, it even began to stalk me –
wherever and whenever i would go, whomever i would meet, i saw the ragged bird

at first, i pretended not to see it
let it show itself, what do i care – it neither chirps nor pecks at me

but eventually, it grew rude – appearing not only in public places –
among students, listeners, pedestrians –
but showing up among friends, perching even on my loved ones’ heads

so i tried to make nice, asking – what are you doing here and what do you want?
but the stuffed thing just squatted there – silent
and my father, on whose head it eventually perched, only looked at me inquiringly
dad – i whispered – there’s a bird on your head!
but he just waived his hand, you know – big deal

from that time on, i began to see the stuffed creature in my dreams –
no escape – i hardly slept, i barely ate, i barely was –
and i would keep seeing it – always frozen in the same pose, mute, frayed,
though it began to seem to me that it was smiling – the stuffed bird was mocking me
so i finally snatched it up and threw it with all my strength at the wall, only, it turned out,
that wasn’t the wall, but a mirror.

that was the first time i saw a bird fly
in a mirror

un día vi un pájaro embalsamado que alguien había dejado al lado del contenedor de la basura,
lo vi y me olvidé, pero él no se olvidó de mí y hasta empezó a perseguirme –
vaya donde vaya, me encuentre con quien me encuentre, en todas partes veía el ajado pájaro embalsamado

al principio simplemente pretendía que no lo veía
que aparezca, me es indiferente – de todas formas no lograba ni cantar ni picotear

pero finalmente se puso muy molesto – empezó a aparecerse no solo en los lugares públicos – mezclado entre los estudiantes, los oyentes, los transeúntes en las calles –
también aparecía en los grupos de amigos, no evitaba posarse sobre las cabezas de los más cercanos

entonces procuré portarme bien, me acerqué y le pregunté – qué hacía allí y qué quería, pero aquel pájaro embalsamado
solo estaba posado mudo
y mi padre, sobre cuya cabeza se había acomodado, sólo me miró como si estuviera preguntando
¡papá, tienes un pájaro en la cabeza! – susurré,
pero él sólo hizo un gesto con la mano, no importa– y qué –

desde aquel entonces veía este pájaro embalsamado también en sueños, ni siquiera allí podía descansar de él,
apenas dormía, apenas comía, apenas existía,
lo veía seguido – siempre igual congelado en una pose, mudo, desplumado
empezó a parecer que estaba sonriendo un poco,
el pájaro embalsamado se estaba burlando de mí, lo agarré y lo estrellé contra la pared con todas mis fuerzas.
pero resultó que aquello no fue una pared, sino un espejo
en aquel momento por primera vez vi en él volar un pájaro

pewnego dnia przy kontenerze na śmieci zauważyłam wypchanego ptaka

zauważyłam i zapomniałam, lecz on pamiętał, zaczął mnie prześladować –
dokądkolwiek szłam, kogokolwiek spotykałam, wszędzie się pojawiał, taki wyliniały

najpierw udawałam, że go nie widzę
niech się zwiduje, co mi tam – i tak nie może ćwierkać ani dziobać

ale potem zrobił się bezczelny – migał mi przed oczami nie tylko w miejscach publicznych –
w tłumie studentów, słuchaczy, przechodniów –
pojawiał się wśród przyjaciół, bliskim siadywał na głowach

spróbowałam po dobroci, podeszłam i zapytałam – co tu robi i czego chce ten wypchany ptak
lecz on tylko siedział niemo
a ojciec, na którego głowie się umościł, spojrzał na mnie pytająco
tato, ptak ci siedzi na głowie! – szepnęłam
machnął ręką, że też mi coś – wielkie rzeczy

odtąd widywałam wypchanego ptaka w snach, nawet tam nie dawał mi odpocząć
prawie przestałam spać, prawie przestałam jeść, prawie mnie nie było
i widziałam go nadal – zawsze w tej samej zastygłej pozie, niemy, z oskubanymi piórami
zaczęłam mieć wrażenie, że lekko się uśmiecha. wypchany ptak ze mnie drwił
capnęłam go i z całej siły rzuciłam o ścianę. ale się okazało, że to nie ściana, tylko
lustro

wtedy pierwszy raz zobaczyłam w nim lecącego ptaka

într-o zi, am văzut o pasăre împăiată aruncată lângă ghena de gunoi
am văzut-o și am uitat-o, dar ea nu m-a uitat, ba chiar a început să se țină după mine -
oricând și oriunde aș fi mers, cu oricine m-aș fi întâlnit, dădeam peste pasărea aceea zdrențăroasă

la început, mă prefăceam că nu o văd
n-are decât să mi se tot arate, îmi ziceam, ce-mi pasă – în fond, nu-mi ciripește în cap, nu mă ciugulește

dar apoi s-a obrăznicit, a început să apară nu numai în locuri publice -
printre studenți, cursanți sau pietoni -
ci și printre prieteni, cocoțându-se chiar și pe capetele celor dragi

ca atare, am încercat să o iau cu frumosul, s-o întreb - ce faci aici și ce vrei?
dar chestia aia împăiată s-a ghemuit tăcută acolo unde era,
apoi s-a cocoțat pe capul tatălui meu care mă privea fără să înțeleagă
tată - am șoptit eu – ai o pasăre pe cap!
dar el a dat din mână, știți, ca și când ar fi zis – ei, mare lucru -

din acel moment, am început să văd creatura împăiată și în vis
situația era fără ieșire: de-abia dormeam, de-abia mâncam, de-abia existam
și o vedeam mereu, încremenită în aceeași poziție, mută, jerpelită
începusem să cred că zâmbea, dar pasărea împăiată își bătea joc de mine,
așa că, într-un final, am prins-o și am izbit-o cu toată puterea de un perete care însă s-a dovedit
a nu fi fost perete, ci oglindă.

atunci am văzut pentru prima dată o pasăre zburând
în oglindă

某日，我看見垃圾箱裡有一隻被丟棄的鳥標本，
我沒上心，它卻並沒有忘了我，甚至開始尾隨我──
無論何時，不管我人在哪兒，跟誰碰頭，都會看見這隻破破爛爛的鳥

起初，我佯作沒有看見牠
任由牠出沒，何必去在意呢──牠既不啁啾也不啄人

但牠開始蠻橫起來了──不光現身公開場合──
出沒在學生、聽眾、路人之間──
還在朋友的聚會上露面，甚至停棲在我家人頭頂上

我試著友善地詢問──你在這兒做什麼，你想要什麼？
牠卻只是蹲著──默不應聲
我的父親（牠最後安頓在他的頭頂）狐疑望著我
爸──我低聲說──你頭上有隻鳥！
他只是擺擺手，意味──哪是多大的事

此後，我開始夢見這標本動物──
無法逃脫──我幾乎沒吃沒睡，幾乎沒──
只是持續端詳牠──牠凝止在同一姿勢裡，無聲且破損　
牠在我眼裡似乎開始發笑起來──這鳥標本在嘲笑我
終於我抓起牠，使勁將牠扔往牆上，結果證明，
沒有牆，那兒是一面鏡子。

那是我第一次看見一隻鳥
在鏡子裡飛