Matthew Sweeney

Keine Steine auf dieses Schild schmeißen,
das hier auf diesem steinigen Feld steht,
einen Steinwurf weit vom Meer entfernt,
dessen Strand nichts als ein Haufen von Kieseln ist,
seit der Sand für Baustellen geklaut wurde,
und die wenigen Leute, die hier herumlungern,
fangen nichts mit ihren Angelruten,
nicht einmal einen Schuh – man könnte ebenso gut
die Wellen mit Golfbällen unter Beschuß nehmen
oder hineinwaten und die Luft anhalten,
oder, was sie ja tun, sich bücken und eine Handvoll
Kiesel nehmen, um das Schild zu bewerfen,
und bei jedem Treffer jubeln sie
und lassen sich noch ein Bier anschreiben, allen voran
der Mann, der die Idee mit dem Schild hatte,
der einen Pinsel holte und die Worte
„Keine Steine auf dieses Schild schmeißen“
auf ein Stück Treibholz schrieb, das er auf diesem
nutzlosen Feld aufstellte, um anschließend lachend
bis hin zum Haus des Biers zu tanzen.

Nu aruncaţi cu pietre în acest panou
înfipt aici, în această întindere pietroasă
la o aruncătură de băţ distanţă de marea
a cărei plajă e numai pietricele
de cînd nisipul a fost furat pentru construcţii,
iar cei cîţiva care mai rătăcesc pe-acolo
cu undiţele-ntinse, neprinzînd nimic,
nici măcar o gheată – ar putea la fel de bine
să bombardeze marea cu mingi de golf,
sau să intre-ncet în ea ţinîndu-şi răsuflarea,
sau să se aplece, cum şi fac de altfel, să ia un pumn
de pietricele şi să le-arunce-n panou,
şi cînd nimeresc să aclame
şi să-şi mai treacă pe răboj o bere,
mai ales cel care-a gîndit panoul,
cel care a luat pensula şi a scris
“Nu aruncaţi cu pietre în acest panou”
pe o bucată de lemn aruncată de mare ce-a înfipt-o
în această întindere fără rost şi apoi rîzînd
s-a-ndreptat dansînd către casa cu bere.

No arroje piedras a este letrero
que está aquí, en un pedregal
a tiro de piedra del océano
cuya playa es un tiradero de guijarros
desde que se robaron la arena para la construcción,
y las pocas gentes que vagan por ahí
con cañas de pescar no pescan nada,
ni siquiera un zapato; mejor deberían
bombardear las olas con pelotas de golf,
o meterse y aguantar la respiración,
o agacharse, como lo hacen, y coger un puñado
de guijarros para arrojarlos al letrero,
y cada vez que le atinan festejan
y se anotan otra cerveza, principalmente
el hombre que ideó el letrero,
quien fue por su brocha y escribió
“No arroje piedras a este letrero”
en un trozo de madera de flote que clavó
en este terreno inútil, y luego, riéndose,
se fue bailando hasta la cervecería.

Gooi geen stenen naar dit bord
dat hier staat in een veld vol stenen,
op een steenworp van de zee
met een strand dat een kiezelzooi is
nu het zand is gestolen voor de bouw,
en de handvol mensen die er rondhangen,
een hengel in de hand, niets vangen,
zelfs nog geen schoen - en net zo goed
de golven met golfballen kunnen bestoken  
of erin waden en hun adem inhouden,
of bukken, zoals ze soms ook doen, en
een handvol kiezels naar het bord gooien,
en iedere keer dat ze het raken juichen
en weer een biertje afturven, vooral
de man die het bord heeft bedacht,
die met zijn verfkwast heeft geschreven
"Gooi geen stenen naar dit bord"
op een stuk drijfhout dat hij plantte
in dit nutteloze veld, en toen lachend
naar het huis van het bier is gedanst.

Nehádžte kamene do tejto značky,
ktorá tu stojí na kamenistom poli,
čo by kameňom dohodil od mora,
pri ktorom pláž je samý okruhliak,
lebo piesok ukradli na stavbu,
a tých pár ľudí, ktorí sa tam ponevierajú
s prútmi v ruke, nič nechytí,
ani len bagandžu – akoby
bombardovali vlny golfovými loptičkami,
či vnorili sa do nich so zadržaným dychom,
či sa zohli, ako zvyčajne, a vzali za hrsť
okruhliakov, aby si zahádzali do tej značky
a vždy, keď trafia, oslávia to
a objednajú si ďalšie pivo, najmä
ten chlap, ktorý tú značku vymyslel,
vzal štetec a napísal
„Nehádžte kamene do tejto značky”
na kus plávajúceho dreva, ktoré zastrčil
do tohto zbytočného poľa a potom so smiechom,
odtancoval do pivárne.