Dieter M. Gräf

il pleut,ou bien le soleil brille.

Par cet air marial
chemin haut jusqu'à discerner, bien visible

la chapelle. Drala

du rameau, à peine touché

par on ne sait qui à la table-repos;
en bas au bord du lac, léger et éthéré,

jeu de cloches en demi-
heures, s'y mêlent
clochettes de chèvres des montagnes, ça carillonne

et part, coups de feu,

c'est qu'ici ils continuent
à résonner, car sont sauvés
tous ceux qui – –

– –  quelqu'un embrasse et quelqu'un tue;

la colombe auréolée
qui tient de la chauve-souris
sur le calvaire, coiffé des dieux

les plus divers, lézards, plus anciens
que le fils de l'homme,
palpitant de vie.

piove, oppure splende il sole.

Attraverso quest’aria mariana
il suo cammino che sale fino alla visi

bilità della cappella. Drala

del ramo, sfiorata

da qualcuno alla tavola di sosta;
al bordo del lago in basso si libra

un suono di campane della
mezz’ora, e vengono
campanelle di capre montane in

mente, spari,

qui risuonano, e
sono salvati tutti quelli che - -

- - c’è chi bacia e c’è chi uccide;

aureola intorno alla colomba,
che assomiglia al pipistrello
sulla nicchia, poi divi

nità, lucertole, piú vecchie
del figlio degli uomini,
palpitanti di vita.

it's raining, or the sun is shining.

Its way up through this
Maria air to the visibility

of the chapel. Drala

of the branch somebody

dabbed on the rest table;
hovering down on the lake,

chimes of the half
hours falling into
the mountain goat

bells, shots,

lingering here,
for everyone has
been saved who——

—— somebody kisses and somebody kills;

the halo round the dove
like the bat on the way
side shrine, and on it God

heads, lizards, older
than the Son of Man,
twitching with life.

het regent, of de zon schijnt.

Door deze Marialucht
haar weg omhoog naar de zichtbaar

heid van de kapel. Drala

van de tak, door de een of ander

op de picknicktafel gespikkeld;
een onderaan bij het meer zwevend

klokkenspel van halve
uren, waar
berggeitklokjes binnen

vallen, schoten,

hier klinken zij
naar, want allen
zijn gered, die - -

-- iemand kust en iemand doodt;

de schijn van glorie om de duif,
die lijkt op de vleermuis
uit de gebedszuil, daarop god

heden, hagedissen, ouder
dan de Mensenzoon,
in stuipen van leven.

está lloviendo o brilla el sol.

Este aire de María
por el que su camino asciende hasta la visi

bilidad de la capilla. Drala

de la rama de no sé sabe quién  

apoyada en un roce contra la mesa para excursionistas.
cuando, abajo, a la orilla del lago se suspende un

repique de campanas con las medias
horas, se te ocurre
el campanilleo de un

rebaño, disparos

que resuenan en esta dirección,
porque la salvación está
destinada a aquellos que  - -

- - alguien besa y alguien mata;
 
aureolada paloma
que recuerda al murciélago
de camino al calvario, sobre el que se conducen divi

nidades, lagartos más viejos
que el hijo del hombre,
palpitando de vida.

pada deszcz albo świeci słońce.

Przez to maryjne powietrze jej
drogą pod górę ku widzialności

kaplicy. Drala

gałęzi, opartej delikatnie o stół

przez kogoś z przechodzących;
w dole nad jeziorem unoszą się

co pół godziny
dźwięki carillonu, w które
włączają się dzwoneczki górskich

kóz, strzały,

tu wybrzmiewają,
gdyż zostali uratowani
wszyscy, którzy - -

- - ktoś całuje, a ktoś zabija;

aureola, która otacza gołębia
przypominającego nietoperza
w przydrożnej kapliczce, na niej

bóstwa, jaszczurki, starsze
od Syna Człowieczego,
drgające życiem.