Wolfgang Hilbig

Time has returned to Berlin  
and imposters parade along Oranienburger Straße
around midnight pointing at the sky: time
has returned from exile.

The whole city in the bonds of silver gray magic
the full moon rolls: and we the marionettes of its light—
Irrealities that brilliantly inform us.
We and the dead
strolling over shadow trenches
we grant each another immortality once more.
O this strong glowing dust among investment ruins
and what an April so briefly before the third millennium
we don't want to go on counting

the green waters in the old buildings slowly burn away.

Le temps est réapparu dans Berlin.
et les spéculateurs défilent dans la Oranienburger Strasse
pointant vers le ciel à minuit : le temps
fait son come-back après l’exil.

La ville entière dans les rêts d’une magie gris-argent
pleine lune qui roule : nous marionnettes de sa lumière –
Des irréalités nous informent brillamment.
Nous et les morts
errant sur des tombes fantômes
une dernière fois nous nous concédons l’immortalité.
Ah cette poussière resplendissante au milieu des investruines
et quel avril si bref encore avant le troisième millénaire.
Arrêtons de compter

les eaux vertes dans les vieilles maisons lentement se calcinent.

Il tempo è ritornato a Berlino
e i cavalieri d’industria sfilano nella Oranienburger Straße
verso la mezzanotte indicando il cielo: il tempo
è di ritorno dall’esilio.

L’intera città è avvinta nella magia grigio-argentea
mentre la luna piena sta rotolando: e noi siam le marionette del suo raggio-
Irrealtà che c’informano splendidamente.
Noi e i morti vagando su fossati d’ombre

per un’ultima volta ci aggiudichiamo l’immortalità.
O questa polvere brillantissima fra gl’investimenti rovinosi
e che aprile ancor troppo breve prima del terzo millennio!
Non vogliamo più contare oltre

le acque verdi nelle vecchie case lente si fanno cenere.

Zaman'a kavuştu Berlin yine;
düzenbazlar Oranienburger Sokağında volta atıyor
gece yarısı göğe doğru işaret ederek: zaman
sürgünden dönmüş.

Şehrin tamamı grigümüş büyünün kelepçelerinde
dolunay yuvarlanıyor: biz de ışığının kuklaları;
gerçekdışılıklar bizi parıltılı bilgilerle donatan.
Biz ve ölüler
gölge hendeklerinin üstünde gezinerek
son kez ölümsüzlüğü bahşediyoruz birbirimize.
Ah şu yatırım yıkıntılarının arasında göz alan parlak toz
ve üçüncü binyıldan hemen önceki ah şu Nisan!
Saymayı bırakalım artık

eski evlerdeki yeşil sular sönmekte yavaş yavaş.