Jan van der Haar 
Translator

on Lyrikline: 2 poems translated

from: الأفريقية to: الهولندية

Original

Translation

sedert

الأفريقية | Antjie Krog

ons die pad begin loop
het, het die irisse
uitgeblom die verla-
te oogballe van die
ligbloues die gevou-
de stil vlermuise van
die perses sedert ons

die pad begin loop het
het die gras in die saad
gekom het die botter-
blomme hulle blare soos
naelknipsels laat val
die japonikas wat
soos kamerjasse tus-
sen die seders hang is

bruin van die takke ge-
pluk sedert ons die pad
begin loop het, het die
bloureën se blink ponie-
sterte uitgeblom het
die waterval banksias
haar ineenstorting vol-
tooi sedert ons die pad

begin loop het, het die
swaels begin terugvou
die jasmyne diep uit
hul slagare begin
geur die sneeu op die spit-
se gesmelt sedert ons
die pad begin loop het
het ‘n man geluidloos

agteroor gekantel
deur die lug wat ons in-
asem ag, dis al die
lug van die aarde oor-
weldig met die dun ge-
luid van verdriet sedert
ons die pad begin loop
het word ons saans donker

van tong en vertaal ons
ontbinding ons enkels
ruik reeds die reuk. maar god!
hoe sterk ons dye hoe
vurig hoe vlug van fi-
ligraan die hart wat ha-
merend die niet in neuk

© Umuzi
from: Verweerskrif
Cape Town: Umuzi, 2006
Audio production: 2008 Literaturwerkstatt Berlin

sinds

الهولندية

wij deze weg zijn ingeslagen
zijn de irissen
uitgebloeid: de verla-
te oogbollen van de
lichtblauwe de gevou-
wen vleermuizen van
de paarse sinds wij

deze weg zijn ingeslagen
heeft het gras zaad
gekregen hebben de boter-
bloemen hun blaadjes als
nagelrandjes laten vallen
de camelia’s die
als kamerjassen tus-
sen de ceders hangen zijn

bruin van de bruine takken ge-
plukt sinds wij deze weg
zijn ingeslagen, zijn de
heldere ponystaarten van de
blauweregen uitgebloeid
hebben de azalea’s
hun bladerval vol-
tooid sinds wij deze weg

zijn ingeslagen, zijn de
zwaluwen weergekeerd
is de jasmijn diep uit
haar slagaderen begonnen
te geuren is de sneeuw op de top-
pen gesmolten sinds wij
deze weg zijn ingeslagen
is een man geluidloos

achterover getuimeld
door de lucht die we in-
ademen ach, het is alle
lucht van de aarde over-
weldigd door het iele ge-
luid van verdriet sinds
wij deze weg zijn ingeslagen
worden we ’s avonds donker

van tong en vertalen we
ontbinding onze enkels
ruiken de geur al. maar god!
hoe sterk onze dijen hoe
vurig hoe vlug van fi-
ligrein het hart dat ha-
merend beukt in het niets

Vertaling: Robert Dorsman and Jan van der Haar

oggendtee

الأفريقية | Antjie Krog

terwyl sy teemaak vloei iets vreemd
bekends af langs haar binne-dy. soos ink.
na jare bloei sy weer.

sy staan oorrompel
asof 'n hele boord in haar keel op
roei. geluk lek oral in. haar lyf

stoot luike oop na appels
en koeltes wat waas van voëls
sonbesies en snikhete vertes

asof 'n kind se lag weer oorloop in die bad
sy voel haar wange weerloos
word. innig en deurbloos van daaglikse

nabyheid. asof haar buik jonk
en sterk uitswel om die mooiste wat sy was
haar nek verlief neem met soveel lig

sy dra die tee uit op die stoep
die lug blus sag vir dié tyd van die oggend
die stad lê soos 'n volgeloopte dam

hy kom sit langs haar. rustig roer hy
sy tee. so sit hulle. so ver reeds nagelaat
in verlies. vir hulle vrugbaarheid so

seldsaam sorgvuldig ná aan mekaar

© Umuzi
from: Verweerskrif
Cape Town: Umuzi, 2006
Audio production: 2008 Literaturwerkstatt Berlin

ochtendthee

الهولندية

terwijl zij thee zet vloeit iets vreemd
bekends langs de binnenkant van haar dijen. als inkt.
na jaren bloedt ze weer.

ze staat perplex
alsof een hele kersentuin in haar keel
opstaat. geluk sijpelt overal in door. haar lijf

duwt luiken open naar appels
naar koelte wasemend van vogels
krekels en snikhete verten

alsof een kinderlach weer overloopt in bad
ze voelt haar wangen weerloos
worden. innig blozend van een dagelijkse

verwantschap. alsof haar buik jong
en sterk opzwelt om de schoonheid die ze was
haar hals koesterend in zo veel licht

ze draagt de thee naar de veranda
de lucht is koel op dit ochtenduur
de stad ligt erbij als een volgelopen stuwmeer

hij zet zich naast haar neer. rustig roert hij
zijn thee. daar zitten ze dan. met zo veel verleden
zoveel verlies. voor hun houdbaarheidsdatum zo

zeldzaam zorgvuldig ná aan elkaar

Vertaling: Robert Dorsman and Jan van der Haar