Gennadiĭ Kanevskiĭ  (Геннадий Каневский)
Translator

on Lyrikline: 2 poems translated

from: البيلوروسية to: الروسية

Original

Translation

паслядоўнасць

البيلوروسية | Julia Cimafiejeva

1

а пасля
яны елі клубніцы з малаком
пасыпалі іх цукрам і лыжкай лавілі
пунсовыя цвёрдыя цельцы
ягад у жоўтых радзімках зярнятаў

а перад гэтым…

а пасля на алавяных лыжках
клубніцы
ляжалі як дзеці
ў белых пялюшках
малака
сцішаныя і малыя

а перад гэтым…

а пасля
яны раскрывалі вусны
яны расшчаплялі зубы
яны клалі клубніцы з жоўтымі зоркамі
зярнятаў у яміны ратоў

а перад гэтым…

а пасля
яны рухалі сківіцамі
слодыч сачылася пад язык
чырвань цукровага соку
сцякала ў глотку
рука замірала на імгненне
і ажыўшы зноў цягнулася
да збялелых ягад
сканчаўся доўгі ліпеньскі дзень

а перад гэтым… а пасля
а перад гэтым… а пасля

2

Калі я прыбыў на месца,
ужо была выкапаная вялізная яма,
гэта мог быць стары супрацьтанкавы
роў.

Да ямы іх вялі групамі па 15 чалавек
і выстаўлялі ў шэраг тварамі да стралкоў.

Было загадана, каб адзін стралок
цэліў у грудзі, а другі адпаведна
ў галаву.

Калі сёння ў мяне пытаюцца
пра іншыя дэталі, мушу сказаць,
што, акрамя гэтай паслядоўнасці,
пра той дзень я больш нічога не памятаю.

Па вяртанні з задання я бачыў, як
салдатам 2-га ўзводу на вячэру далі
клубніцы з малаком.

а пасля

© Julia Cimafiejeva | Юля Цімафеева
from: ROT.
Янушкевіч і Vesna Books, 2020
Audio production: Haus für Poesie, 2022

Последовательность

الروسية

1


а после

они ели клубнику с молоком

посыпа́ли её сахаром и ловили ложкой

пунцовые твёрдые тельца

ягод в жёлтых родинках зёрен


а перед этим...


а после на оловянных ложках

клубничины

лежали как дети

в белых пелёнках

молока

крохотные и притихшие


а перед этим...


а после

они раскрывали губы

они размыкали зубы

они клали ягоды с жёлтыми звёздами 

зёрнышек в ямины ртов


а перед этим...


а после

они двигали челюстями

спелость текла под язык

алость сладчайшего сока

стекала в глотку

рука на мгновение замирала

и оживая снова тянулась

к бледным ягодам

кончался долгий июльский день


а перед этим... а после

а перед этим... а после


2


Когда я прибыл на место,

уже была выкопана огромная яма,

это, видимо, был старый противотанковый

ров.


К яме их вели группами по 15 человек

и ставили в ряд лицом к стрелкам.


Было приказано, чтобы один стрелок

целился в грудь, а другой, соответственно, —

в голову.


Если сегодня спрашивают меня

про иные детали, должен сказать,

что кроме этой последовательности

про тот день я ничего больше не помню.


По возвращении с задания я видел, как

солдатам 2-го взвода на ужин дали

клубнику с молоком.


а после

Перевёл с беларусского Геннадий Каневский
Воздух: Журнал поэзии. — 2019. — Вып. 38.

Цырк

البيلوروسية | Julia Cimafiejeva

Я нарадзілася
з вандроўным цыркам унутры.
З цыркам, толькі падумай,
у палескай вёсцы.
Жанглёры, акрабаты,
барадатыя жанчыны…
Які сорам!

Вандроўны цырк
вырастаў разам са мной,
як ваўчаня, што хоча мяса,
яны ўсе хацелі феерверкаў
і шырокіх дарог.
А тут
бураковыя палі,
каларадскія жукі,
народныя прыкметы.

Я хавала свой цырк
між старонак кніг,
як гербарый.
Жанглёраў, акрабатаў,
барадатых жанчын
я выпроствала
ў спадзеве высушыць
іхнія прагныя целы.

Але цыркачы
адмаўляліся гінуць,
яны раслі і мацнелі
пад коўдрай старонак,
на калорыях літар,
у шатры майго цела.

Яны вучыліся
цыркавым хітрыкам,
як вучацца качаняты,
кураняты, парсючкі.

І калі набраліся сіл,
знайшлі драбіны,
накрэмзалі мапу –
калі змаглі ўсё тое,
чаго хацелі й што мусілі…

Цыркачы мяне скралі.
Цыркачы мяне з’елі.

Цыркачы адкрылі
нарэшце ўва мне
свой вандроўны цырк.

© Юля Цімафеева / Julia Cimafiejeva
from: Цырк (Circus)
Minsk: Zmicier Kolas, 2016
Audio production: Belarusian PEN Centre / Dmitry Ivanov

Цирк

الروسية

Я родилась
с бродячим цирком внутри.
С цирком, только подумай,
в селе полесском.
Жонглёры, акробаты,
бородатые женщины...
Ну и срам!

Бродячий цирк
рос вместе со мной.
Как волчонок хочет мяса,
все они хотели фейерверков
и широких дорог.
А не свекловичных полей,
колорадских жуков
и народных примет.

Я укрывала свой цирк
в книгах между страниц,
как гербарий.
Жонглёров, акробатов
и бородатых женщин
я разглаживала в надежде
высушить жадные их тела.

Но циркачи

отказывались умирать,
они росли и крепчали
под одеялом страниц,
на калориях букв,
в шатре моего тела.

Они учились
всем цирковым затеям,
как учатся поросята,
цыплята, утята.

А когда набрались сил,
отыскали повозки,
нацарапали карту —
то есть сделали всё,
что хотели,
к чему стремились —

Циркачи украли меня.
Циркачи меня съели.

Циркачи наконец
открыли во мне
свой бродячий цирк.

Перевёл с белорусского Геннадий Каневский