Serhiy Lazo  (Сергій Лазо)
Translator

on Lyrikline: 3 poems translated

from: الجورجية to: الأوكرانية

Original

Translation

მოძრაობა

الجورجية | Shota Iatashvili

ქარი ქროდა და ქალს მიაფრიალებდა.
ქალი მიფრიალებდა და კაცი მისდევდა.
კაცი მირბოდა და უკან სამეგობრო მიყვებოდა.
სამეგობრო მიდიოდა და ლუდხანა იდგა.
ლუდხანა იდგა და ლუდი მჟავდებოდა.
ლუდი მჟავდებოდა და დახლიდარი ბერდებოდა.
დახლიდარი ბერდებოდა და თმა ცვიოდა.
თმა ცვიოდა და ბომბებიც ცვიოდა ციდან.
ბომბები ცვიოდა ციდან და სახლები ინგრეოდა.
სახლები ინგრეოდა და ახალი ლუდხანა შენდებოდა.
ახალი ლუდხანა შენდებოდა და ახალი სამეგობრო მოდიოდა.
ახალი სამეგობრო მოდიოდა და ახალი კაცი მორბოდა.
ახალი კაცი მორბოდა და ახალი ქალი მოფრიალებდა.
ახალი ქალი მოფრიალებდა და ძველი ქარი ქროდა.
ძველი ქარი ქროდა და ქარის წისქვილები ტრიალებდნენ.
ქარის წისქვილები ტრიალებდნენ და დონ კიხოტიც იბადებოდა.
დონ კიხოტი იბადებოდა და სერვანტესიც კვდებოდა.
სერვანტესი კვდებოდა და შექსპირიც კვდებოდა.
ანუ 1616 წლის 23 აპრილი იდგა და
ლიტერატურა გლოვობდა და Gღმერთი იცინოდა.
ღმერთი იცინოდა და ხანდახან კაციც იცინოდა.
კაცი იცინოდა და ლუდს სვამდა.
ანუ პირიქით: ჯერ ლუდს სვამდა და მერე იცინოდა.
და მერე ტიროდა.
ბოლოს კი დგებოდა ფეხზე და ბარბაცით ქალს მისდევდა.
ქალი გარბოდა და ქარს კუდში მიჰყვებოდა.
ქარი მიქროდა და ცდილობდა სინათლის სხივს დასწეოდა.
კაცი იდგა და მათ დაჭერობანას უყურებდა.
კაცი ხან ფიზიკოსი იყო,
ხან პოეტი,
ხან ლოთი.
კაცი ხშირად შედიოდა ლუდხანაში და
სანამ ლუდი დამჟავდებოდა და დახლიდარი დაბერდებოდა,
სვამდა ლუდს და მეგობრებთან ბჭობდა,
ღმერთი კი იცინოდა,
ღმერთი იცინოდა...

და ქარი ქროდა...

© შოთა იათაშვილი / Shota Iatashvili
Audio production: G. Leonidze State Museum of Georgian Literature

РУХ

الأوكرانية

Вітер віяв і ніс жінку.
Жінка летіла, а чоловік — слідом за нею.
Чоловік біг, а за ним — його друзі.
Друзі йшли, і стояла пивна.
Стояла пивна, а пиво прокисало.
Пиво прокисало, а шинкар старів.
Шинкар старів, у нього випадало волосся.
Летіло волосся, і падали бомби.
Падали бомби, і руйнувалися будинки.
Руйнувалися будинки, і будували нову пивну.
Нову пивну будували, і йшли нові друзі.
Йшли нові друзі, й біг новий чоловік.
Біг новий чоловік, і нову жінку ніс вітер.
Нову жінку ніс вітер, віяв старий вітер.
Старий вітер віяв, і крутилися вітряні млини.
Крутилися вітряні млини, і народжувався Дон Кіхот.
Дон Кіхот народжувався, а Сервантес помирав.
Помирав Сервантес, помирав Шекспір.
Тобто припало 23 квітня 1616 року.
Література тужила, а Бог сміявся.
Бог сміявся, а інколи сміявсь і чоловік.
Чоловік сміявсь і пив пиво.
Або навпаки: спочатку пив пиво, потім — сміявся.
А потім плакав.
Далі він зводивсь і, хитаючись, йшов за жінкою.
Жінка бігла вслід вітру.
Вітер віяв і намагався здогнати промінь світла.
Чоловік стояв і споглядав за їх грою в хованки.
Чоловік інколи був фізиком,
Інколи поетом,
Інколи п'яницею.
Чоловік зазвичай завертав до пивної.
І перш, ніж пиво прокисне, а шинкар постаріє,
пив пиво і гомонів із друзями,
А Бог сміявся,
Бог сміявся…

І вітер віяв.

З грузинської переклав Сергій Лазо

Experience After Blake

الجورجية | Shota Iatashvili

ვარდი,
ხელში რომ ჩაგაჭკნება
და ვარაუდობ,
დრო გაქროლდა,
მაგრამ შეთავაზებებმა
ამოხადა მას მხოლოდ სული.

აფსუს, ვარდნო ნათელფურცლოვანნო.
უხეირო შემთავაზებელთა ხელში.

აფსუს, უხეირო შემთავაზებელნო,
ხელგაშვერილ ქანდაკებებად დამდგარნო.

აფსუს, ძალავ,
ვარდის ჭკნობად ტოტებს რომ ბღუჯავ.

© შოთა იათაშვილი / Shota Iatashvili
Audio production: G. Leonidze State Museum of Georgian Literature

Experience After Blake

الأوكرانية

Ружа, 
що  зів'яне в руці, 
І передбачаєш, що 
Час  промайнув. 
Проте лише пропозиції 
Випили  його  душу. 
  
Ех, троянди зі світлими пелюстками 
у долонях нікчем, які щось пропонують. 
  
Ех, нікчеми, які щось пропонують, 
Стоїте, наче статуї, з простягнутими руками. 
  
Ех, сила, 
що стискає в'янучі стебла троянд.

переклав Сергій Лазо

როგორ ქვეყნდება ყოველდღიური ქალაქი

الجورجية | Shota Iatashvili

უთენია იწყებენ მუშაობას ქალაქის კორექტორები და სტილისტები.
კრეჭენ ბალახს გაზონებზე,
შენობების ფასადებს ღებავენ,
გაწყვეტილ კაბელებს აერთებენ.
სტრიქონ-სტრიქონ მიუყვებიან ქუჩებს,
გამოცდილი თვალით აკვირდებიან:
ეს ძაღლი აქ ზედმეტია, მოვაშოროთ,
ამ ორ ხეს შუა საგაზეთო ჯიხურია ჩასამატებელი,
ბოლოში კი, სადაც ქუჩა მთავრდება,
ნაგვის ურნა უნდა დავსვათ აუცილებლად და
ახალ ქუჩაზე გადავიდეთ.
იქ დედანთან შესადარებელია სუპერმარკეტი _
ციტატა ამერიკული ყოფიდან,
რომელიც ახლახან დაიმოწმა ქალაქმა.
მოკლედ, საქმე ულევია,
მაგრამ ისინიც არ არიან ჯაბანნი.
ყოველ დილით მარადი სიბეჯითით
ცხვირს რგავენ მტვრიან ფოლიანტებში და
თავიანთ მოუთავებელ სამუშაოს უკირკიტებენ:
ქვაფენილის ამოვარდნილ ფილებს აგებენ,
დღესასწაულებისდაშესაბამისად საზეიმო ტრანსპარანტებს ცვლიან,
საგზაო ნიშნებს კიდებენ,
დღის ბოლოს კი გაკორექტურებულ და
სტილისტურად გასწორებულ ქალაქს
დასაბეჭდად აბარებენ რედაქტორ ღამეს.

© შოთა იათაშვილი / Shota Iatashvili
Audio production: G. Leonidze State Museum of Georgian Literature

як публікується щоденне місто

الأوكرانية

Ще до світанку роботу свою починають
міські коректори і стилісти:
траву підстригають на вологих газонах
і фарбують фасади будівель,
знаходять й лікують
розірвані нерви мереж,
рядок за рядком
сквером бігцем нашвидку,
і оком дослідно пронизують сплетення вулиць —
ось цьому собаці не місце, прибрати негайно,
отут, між деревами, можна додати кіоск.
А там, де тупик, доречно поставити урну. І
варто. Час перейти на нове авеню…
Супермаркет бажано звірити зі прототипом —
Цитатою американського побуту,
Що нескінченно повторює місто.
Проблем — непочатий край,
Але й коректори на висоті.
Щоранку, з довічною старанністю
Вони встромляють носи в порохи фоліантів і
Порпаються в тому, що не має закінчення:
Вулицями розсипають намиста бруківки,
Відповідно до свят замінюють гасла,
Клеять дорожні знаки.
Наприкінці дня, відкориґоване
і стилістично підправлене місто
здають до друку за підписом синім чорнилом:
Редактор Ніч.

переклав Сергій Лазо