Aušra Kaziliūnaitė

اللتوانية

Izabela Korybut-Daszkiewicz

البولندية

patvoriuose dar augs šalpusniai

kada nors visi mano draugai numirs
numirs giminaičiai ir mylimieji
numirs priešai ir nuo žemės paviršiaus
dings visi kaimynai ir praeiviai
kuriuos bent kartą buvau sutikusi
gatvėje

numirs klasiokai grupiokai
mokytojai dėstytojai
bendradarbiai

paskutinį kvapą išleis
visi žmonės
su kuriais dėl
nesuvokiamų priežasčių
dėvėjau tokią pat
laiko uniformą
nors taip ir neteko kariauti
jo mūšiuose

numirs paukščiai kurie anksčiau skraidė
virš mano aukštai iškeltos galvos
ir amžiams nutils šunės kuriuos išvykusi iš miesto
girdėdavau staugiant
šiurpulingomis naktimis

patvoriuose dar augs šalpusniai
ant pavėsinių ilsėsis nuvargusios vynuogės
bet niekas daugiau nevadins manęs vardu
o ir manęs pačios jau nebus

ir tuomet
atsargiai
šiek tiek pakreipusi galvą
stebėsiu svetimus šunis
vynuoges ir šalpusnius

ir tuomet
pirmą sykį iš tiesų regėsiu
paukščio skrydį

o pro šalį skubanti porelė
supratingai
žvilgsniais aplenks
suolelį
ant kurio sėdžiu

jie žinos
kad kitaip nei jie
aš iš tiesų matau
paukščio skrydį

kad
esu
visi man nepažįstami
šunės vynuogės
ir šalpusniai

© Aušra Kaziliūnaitė
من: esu aptrupėjusios sienos
Vilnius: kitos knygos, 2016
ISBN: 978-609-427-246-2
الإنتاج المسموع: Lithuanian Culture Institute, recorded at dropaudio studio, 2019

pod płotem jeszcze podbiał będzie rósł

kiedyś wszyscy moi przyjaciele umrą
odejdą krewni i ukochani
umrą wrogowie i z powierzchni ziemi
znikną wszyscy sąsiedzi i przechodnie
których choć raz spotkałam
na ulicy

umrą koledzy z klasy i z roku
nauczyciele i wykładowcy
znajomi z pracy

ostatnie tchnienie wydadzą
wszyscy ludzie
z którymi
z niezrozumiałych powodów
przyszło mi nosić taki sam mundur
czasu
choć nie brałam udziału
w jego bitwach

umrą ptaki co przedtem latały
nad moją wysoko uniesioną głową
zamilkną na wieki psiska za miastem
których wycia słuchałam
w straszliwe noce

pod płotem jeszcze podbiał będzie rósł
na altanach będą odpoczywały znużone winogrona
lecz nikt już nie nazwie mnie po imieniu
bo mnie samej już nie będzie

i wtedy
ostrożnie
z lekko przechyloną głową
będę się przyglądać obcym psom
winogronom i podbiałowi

i wtedy
pierwszy raz będę naprawdę widzieć
lot ptaka

a przechodząca obok para
przezornie
ominie wzrokiem
ławkę
na której siedzę

będą wiedzieli
że inaczej niż oni
ja naprawdę widzę
lot ptaka

że
ja
to te wszystkie nieznane mi
psy winogrona
i podbiał

Translated from Lithuanian by Izabela Korybut-Daszkiewicz